Sprawiedliwość proceduralna w postępowaniu przed organem ...

166 ROZDZIAŁ 4.sumentów obowiązkowi, nie zgłosili koncentracji lub podali w zgłoszeniunieprawdziwe informacje. Skoro bowiem zastosowanie w tego rodzaju postępowaniachznajduje art. 28 kpa, to przedsiębiorcy, którzy wykażą, że ichinteresu prawnego dotyczy to postępowanie, powinni mieć możliwość uczestniczeniaw nim. Chodzić tu może na przykład o przedsiębiorców, którzyprzez wzgląd na konieczność ochrony swojego interesu prawnego, informowałyPrezesa UOKiK o niezgłoszeniu koncentracji lub o podaniu nieprawdziwychinformacji w zgłoszeniu.Brak możliwości dostępu do postępowania przed Prezesem UOKiKprzedsiębiorców, na których planowana koncentracja może wywrzeć skutek,ogranicza zakres kontroli sądowej w postępowaniu w sprawach kontrolikoncentracji. W przypadku bowiem wyrażenia przez Prezesa UOKiKzgody na koncentrację, brak jest podmiotu zainteresowanego złożeniemodwołania od jego decyzji. Rozwiązanie to zostało uznane za „sprzeczneze standardami państwa prawa i praktyką Unii Europejskiej i większości jejpaństw członkowskich” 690 . Na gruncie postępowania przed Komisją w sprawachkoncentracji przedsiębiorcy, którzy wykazali interes prawny (w szczególnościkonkurenci) i uczestniczyli w postępowaniu, są uprawnieni doskładania odwołań od decyzji Komisji, w których wyraża ona zgodę nazamierzoną koncentrację. Skutkuje to kontrolą sądu w znacznie większymzakresie i może prowadzić do unieważnienia decyzji, w których wyrażonozgodę na koncentrację 691 . W przypadku rozwiązań przyjętych w Polsce brakjest takiej możliwości.Dodatkowo w odniesieniu do tego rodzaju decyzji, trudne jest poznaniemotywów, którymi kierował się Prezes UOKiK wydając zgodę – to zaśma znaczenie nie tylko z punktu widzenia wysłuchania, ale także pewnościobrotu gospodarczego. Dzieje się tak, ponieważ Prezes UOKiK często690 T. Skoczny, Polskie prawo kontroli koncentracji…, s. 20.691 Na przykład kontroli sądowej nie zostałaby poddana koncentracja Bertelsmann i Sony,mająca na celu utworzenie wspólnego przedsiębiorstwa łączącego działalność Sony i Bertelsmannw dziedzinie nagrań muzycznych, gdyby nie skarga na zgodę Komisji w tejsprawie, złożona przez stowarzyszenie Impala – zob. T. Skoczny, Polskie prawo kontrolikoncentracji…, s. 21. Szczegółowo por. wyrok SPI z 13 lipca 2006 r. w sprawie T-464/04Impala przeciwko Komisji, [2006] ECR II-2289, w którym SPI stwierdził nieważność decyzjiKomisji uznającej za zgodną ze wspólnym rynkiem i porozumieniem o EOG koncentracjęSony i Bertelsmann oraz wyrok ETS z 10 lipca 2008 r. w sprawie C-413/06Bertelsmann i Sony Corporation of America przeciwko Impala, uchylający wyrok SPI.Zob. też T. Skoczny, Bertelsmann AG i Sony Corporation of America przeciwko Komisji…,s. 126–154. Odnośnie szerokiego podmiotowo zakresu uczestnictwa w sprawach koncentracjipor. C.P. Jellema, The Redheaded Stepchild of Community Competition Law…,s. 287–288.