Sprawiedliwość proceduralna w postępowaniu przed organem ...

290 ROZDZIAŁ 7.stracyjnego, nierozpoznania istoty sporu oraz istotnych wad samej decyzjiadministracyjnej 1248 .Brak możliwości uchylania decyzji w sprawach z zakresu ochrony konkurencjibył uzasadniany (ale na gruncie nie obowiązującego już stanu prawnego)różnicą pomiędzy tym postępowaniem a postępowaniami z zakresuregulacji energetyki, telekomunikacji i transportu kolejowego. Trybunał Konstytucyjnyw wyroku z 12 czerwca 2002 r. 1249 zaznaczył, że różnica międzypostępowaniem w sprawach z zakresu ochrony konkurencji a postępowaniamiregulacyjnymi, dotycząca możliwości uchylenia decyzji przez SOKiKi przekazania sprawy do ponownego rozpoznania przez organ ją wydający1250 , nie jest przypadkowa i dotyczy istoty oraz przedmiotu tych postępowań.W postępowaniach regulacyjnych bowiem konieczne jest wydanieprzez odpowiedni organ rozstrzygnięcia co do obowiązujących taryf. Działaniate wymagają specjalistycznej, fachowej wiedzy i tym samym koniecznejest każdorazowe ustalanie okoliczności dotyczących przesłanek wprowadzeniatakich taryf i ustalania ich wysokości. Odmienna sytuacja ma miejscew ocenie TK w przypadku postępowania w sprawach o ochronę konkurencji,gdzie sprawa dotyczy pozycji rynkowej przedsiębiorcy, względnie praktykrynkowych przez niego stosowanych. W ocenie TK te ostatnie kwestiemogą być w całości przedmiotem rozstrzygnięcia sądowego i nie wymagająprzeprowadzenia odrębnie całościowych ustaleń takich, jak we wspomnianychpostępowaniach regulacyjnych 1251 .Takie ukształtowanie modelu kontroli sądowej przestrzegania przez PrezesaUOKiK reguł proceduralnych ocenić należałoby negatywnie, jeżeliw praktyce orzeczniczej SOKiK powodowałoby to brak badania podnoszonychw odwołaniu naruszeń proceduralnych. W świetle teoretycznych założeń,leżących u podstaw koncepcji sprawiedliwości proceduralnej 1252 , ważnejest, aby ewentualne respektowanie w ramach procesu wartości sprawiedliwościproceduralnej było badane przez sąd niezależnie od merytorycznejpoprawności ostatecznej decyzji Prezesa UOKiK.1248 Ibidem, s. 65. Na ten temat por. szczegółowo pkt 7.4.3. książki.1249 Wyrok TK z 12 czerwca 2002 r., P 13/01.1250 Wyrok TK został wydany na gruncie uokik z 2000 r., tj. wtedy gdy zastosowanie znajdowałart. 479 28 § 2 kpc. Nie przewidywał on możliwości uchylenia decyzji PrezesaUOKiK. Możliwość taką przywrócono (obowiązywała ona na gruncie ustawy antymonopolowej)ustawą z 2 lipca 2004 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnegooraz niektórych innych ustaw, Dz. U. Nr 172, poz. 804, wprowadzając obecnie obowiązującyart. 479 31a kpc.1251 Z TK zgodził się w tym zakresie SN w wyroku z 20 września 2005 r., III SZP 2/05.1252 Por. pkt 2.1.1. książki.