Sprawiedliwość proceduralna w postępowaniu przed organem ...

224 ROZDZIAŁ 5.jednak prawa do dokonywania oceny, czy kontrola jest zasadna, a w szczególnoścido ustalania, czy wystąpiły okoliczności, o których mowa w art. 17ust. 1 rozporządzenia nr 1/2003 951 . Rozwiązania przyjęte w rozporządzeniunr 1/2003 są odzwierciedleniem wcześniejszego orzecznictwie sądów UE,zwłaszcza w sprawach Hoechst 952 i Roquette Freres 953 .Rozwiązanie to w odniesieniu do Polski oznacza, że zatwierdzenie przezSOKiK kontroli Komisji jako zgodne z zasadą proporcjonalności, będziemusiało mieć miejsce albo w sytuacji, gdy Komisja będzie chciała prowadzićkontrolę z przeszukaniem w miejscu prowadzenia działalności gospodarczejprzedsiębiorcy (art. 20 rozporządzenia nr 1/2003), albo w przypadkuprzeszukania lokalu mieszkalnego, pomieszczenia, nieruchomości lub środkatransportu (o którym mowa w art. 21 rozporządzenia nr 1/2003). Uprzedniejzgody SOKiK nie wymaga natomiast kontrola nie mająca cech przeszukania(w praktyce występująca jednak rzadko ze względu na brak rozróżnieniaw prawie UE pomiędzy kontrolą a przeszukaniem 954 ).W związku z tym nasuwa się pytanie, czy kontrola z przeszukaniemprowadzona wobec polskich przedsiębiorców przez pracowników Komisjina podstawie art. 20 rozporządzenia nr 1/2003 wymaga zgody SOKiK,jeżeli przedsiębiorca sprzeciwi się poddaniu takiej kontroli. W świetle treściart. 20 ust. 7 rozporządzenia nr 1/2003 fakt, że kontrola z przeszukaniempodejmowana przez Prezesa UOKiK na podstawie przepisów ustawyo ochronie konkurencji i konsumentów wymaga każdorazowej zgody sądu(art. 105c ust. 1 uokik) oraz, że prawo UE nie rozróżnia kontroli od przeszukania,wskazuje – w mojej ocenie – na to, że taka zgoda SOKiK jestwtedy konieczna. Skoro bowiem przy prowadzeniu przeszukania przepisyprawa krajowego wymagają od Prezesa UOKiK uzyskania zgody sądu, totakże sięgnięcie przez Komisję po pomoc Prezesa UOKiK, skutkującą możliwościąprzeprowadzenia takiej kontroli z przeszukaniem, wymaga identycznejzgody. Dotychczasowa praktyka kontroli prowadzonych przez Komisjęna terenie Polski nie była jednak oparta o uprzednią zgodę SOKiK 955 .Należy się także odnieść do treści art. 105i uokik, który zdaniem KrystynyKowalik-Bańczyk stanowi „swoistą implementację” rozporządzenia951 Sprawa 46/87 Hoechst AG przeciwko Komisji, pkt 35 oraz sprawa C-94/00 Roquette FreresSA, pkt 54. Sąd krajowy nie ocenia więc, czy istnieją okoliczności świadczące, żemogło dojść do zakłócenia konkurencji na obszarze wspólnego rynku.952 Sprawa 46/87 Hoechst AG przeciwko Komisji, pkt 33–36.953 Sprawa C-94/00 Roquette Freres SA, pkt 54–86.954 Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów. Komentarz, red. C. Banasiński, E. Piontek…,s. 903.955 Ibidem, s. 906.