Sprawiedliwość proceduralna w postępowaniu przed organem ...

Podsumowanie 331i wolności od samooskarżania się). Inicjatywę wprowadzenia zmian gwarantującychw większym stopniu sprawiedliwość proceduralną, mógłby podjąćsam Prezes UOKiK, prowadzący prace w ramach Polityki Konkurencji nalata 2011–2013. W ramach ewentualnych prac legislacyjnych rozważyć należytakże podniesienie standardów proceduralnych obowiązujących w postępowaniuprzed Prezesem UOKiK do poziomu przyjętego w postępowaniuprzed Komisją. Podobieństwu norm materialnych prawa ochrony konkurencjipowinno towarzyszyć ustalenie podobnych standardów proceduralnych.Ich wprowadzenie uznać należałoby także za konsekwencję tego, żePrezes UOKiK jest uprawniony do stosowania materialnoprawnych przepisówprawa UE – art. 101 i 102 TFUE.Zarówno w postępowaniu przed Komisją, jak i w postępowaniu przedPrezesem UOKiK konieczne jest spełnienie wymogów art. 6 Konwencji.Wysokie standardy proceduralne muszą obowiązywać zwłaszcza w postępowaniuw sprawach praktyk ograniczających konkurencję, które ze względu nacharakter rozstrzyganych spraw i wymierzanych kar, mają charakter karnyw rozumieniu art. 6 Konwencji. Przepis ten znajduje na gruncie procedurypolskiej pełne zastosowanie w sprawach z zakresu ochrony konkurencji(także w sprawach koncentracji – sprawach cywilnych w rozumieniuart. 6 Konwencji). Jego ewentualne naruszenie może być podstawą dozłożenia przez przedsiębiorcę, którego prawa zostały naruszone, skargi doETPCz przeciwko Polsce. Jeżeli chodzi natomiast o procedurą unijną, topodnoszenie poziomu przestrzegania standardów art. 6 Konwencji, powinnomieć miejsce w związku z planowanym przystąpieniem Unii Europejskiejdo Europejskiej Konwencji Praw Człowieka 1396 . Jeżeli do tego dojdzie –co mimo występujących na etapie negocjacji trudności, wydaje się wysoceprawdopodobne 1397 – przedsiębiorcy uzyskają możliwość skarżenia się do1396 W dniu 7 lipca 2010 r. rozpoczęły się negocjacje w sprawie przystąpienia UE do Konwencji(zob. www.echr.coe.int). Ich początek jest związany z ratyfikacją Traktatu z Lizbonyz 13 grudnia 2007 r. oraz ratyfikowaniem przez wszystkie kraje członkowskie RadyEuropu protokołu czternastego do Konwencji. Artykuł 6 ust. 2 TUE w brzmieniu nadanymprzez Traktat z Lizbony stwierdza, że „Unia przystępuje do europejskiej Konwencjio ochronie praw człowieka i podstawowych wolności”. Zmieniony art. 59 ust. 2 Konwencjistwierdza, że „Unia Europejska może przystąpić do niniejszej Konwencji”.1397 Por. szerzej L. Garlicki, Przystąpienie UE do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka –przygotowania i problemy, EPS 2011, nr 1, s. 14–19. Zob. też J.P. Jacque, The accessionof the European Union to the European Convention on Human Rights and FundamentalFreedoms, 2011 (48) CMLR, s. 995–1023; T. Lock, Walking on a tightrope: the draftECHR accession agreement and the autonomy of the EU legal order, 2011 (48) CMLR,s. 1025–1041. Por. także Ochrona praw podstawowych w Unii Europejskiej, red. J. Barcz,s. 189–315.