Sprawiedliwość proceduralna w postępowaniu przed organem ...

Prawo do zaskarżenia i kontroli sądowej decyzji oraz postępowania przed organem… 267W świetle wyroku ETPCz w sprawie Le Compte, Van Leuven i De Meyereprzeciwko Belgii, sprawy cywilne mogą być rozstrzygane w pierwszej fazieprzez organ nie mający konwencyjnych cech sądu (niezależności i bezstronności),pod warunkiem, że jego decyzja podlega następnie pełnej ocenieprzez organ sądowy 1118 .Natomiast w przypadku spraw karnych zasadą postępowania – od jegosamego początku – powinna być jawna i publiczna rozprawa przed organemmającym cechy sądu – organem niezależnym (od władzy wykonawczej)i instytucjonalnie bezstronnym 1119 , co należy wiązać z koniecznością rozdzieleniafunkcji dochodzeniowej i decyzyjnej. Wyjątki od tej zasady mogąwynikać ze specyfiki danego postępowania. W orzecznictwie ETPCz wskazujesię, że ograniczenia są dopuszczalne w postępowaniu, w trakcie któregorozpatrywane są zarzuty o charakterze karnym w rozumieniu art. 6Konwencji, pod warunkiem jednak, że sprawa ta nie należy do tradycyjnejsfery prawa karnego 1120 . Wniosek, że postępowanie w sprawach z zakresuochrony konkurencji nie ma takiego charakteru, prowadzi Woutera Wilsado konkluzji, że rozstrzyganie w pierwszej instancji przez Komisję, któranie jest organem sądowym, odpowiada standardom art. 6 Konwencji dlaspraw nie należących do tradycyjnej sfery prawa karnego. Jest tak dlatego,że jej decyzja podlega instancyjnej kontroli sądowej.Taka konkluzja jest słuszna w części odnoszącej się do uznawania postępowaniaw sprawach praktyk ograniczających konkurencję za dotyczące spraw,które nie należą do tradycyjnej sfery prawa karnego. Okoliczność ta nie jestjednak przesądzająca dla odpowiedzi na pytanie, czy w sprawach dotyczącychpraktyk ograniczających konkurencję dopuszczalne jest orzekanie na pierwszymetapie postępowania przez organ nie mający cech sądu 1121 . Na uwagę1118 Wyrok ETPCz w sprawie Le Compte, Van Leuven and De Meyere przeciwko Belgii, pkt 51.1119 Wyrok ETPCz z 26 października 1984 r. w sprawie De Cubber przeciwko Belgii, nr9186/80, pkt 32; wyrok ETPCz z 25 lutego 1997 r. w sprawie Findlay przeciwko WielkiejBrytanii, nr 22107/93, pkt 79.1120 Wyrok ETPCz w sprawie Janosevic przeciwko Szwecji, pkt 81; wyrok ETPCz w sprawieJussila przeciwko Finlandii, pkt 46. W.P.J. Wils posługuje się określeniem hard core criminalmatter, por. W.P.J. Wils, The Increased Level of EU Antitrust Fines, Judicial Review…,s. 15–17 oraz W.P.J. Wils, The Combination of the Investigative and Prosecutorial Functionand the Adjudicative Function in EC Antitrust Enforcement: A Legal and Economic Analysis,2004 (2) World Competition, dostępne: http://ssrn.com/abstract=1319251, s. 12–22.1121 Europejski Trybunał Praw Człowieka dopuszcza taką możliwość w przypadku sprawcywilnych – zob. wyrok ETPCz w sprawie Le Compte, Van Leuven and De Meyere przeciwkoBelgii. Model obowiązujący obecnie w przypadku kontroli koncentracji odpowiadawięc wymogom art. 6 Konwencji (jest to bowiem postępowanie w sprawach cywilnychw rozumieniu Konwencji).