Paun Es Durlic Rumânjii na zálasku sunca - Româńii în apus de soare

Paun Es Durlić
Kă Šarcu a fost kunoskut
Pre unđe guđe a trekut.
Să vjedz Turku ś-a lukrat,
Futuj mama kuj la dat,
Kîtra puopă śe-m strîgare,
Lu tata-muoš vuorbja ašare:
„Dă unđe aj aša kal domnjesk?ˮ
„Juo mis puopa, uom kam pruost,
Tuot aša jo am šî fuost.
Asta kal nuje prja bun,
Să nu pljeś ku jel la drum!
Kînd ij vinje sî să źuaśe,
Înapuoj jeal să-ntuarśe.
Jo raš vrja kal kuminśuor
Să ma duk juo meriuor!ˮ
„Vrej să daj, puope, la minje?
K-am kuljes jo jerj la vinje,
Să bjam să nji kam gostîm
Šî kaji să premenjim,
Să-c dau juo un kal kuminće,
Dă ćinje, tata-moš parinće!ˮ
Kînd tunară ij în obuară
Popa nostru faśe kruśe
Pîn la masă do aźunźe.
Kînd šadzură la astal mare,
Turku strîgă la mujare:
„O bre Sinđe Sinđelije,
Mîndra mja dă la Sîrbije,
Adu vin ku vadra pljină,
În dubunđitu kal la mînă!
Nuoj pră puopa să-nbatăm
Šî kalu să-j luvăm!ˮ
Să vjedz puopa kum tăśare,
Njimika nu măj dzîśare.
Sinđa vinu-j aduśare,
Šî dăn truakă ăj tośare,
Da puopa j-afurisît,
Să pukăt, š-avorbit:
„O bre duamnje, domnol mare,
Da kît cî vinja dă mare?
Jo mis puopă, uomol pruost,
Da pră unđe jo n-a măj vi fuost
Jer je Šarac poznat bio
Gde god da je prolazio.
Da viš’ Turčin šta mi radi,
Da mu majku što ga dade,
Šta je popa upitao
Kada mu se obratio:
„Odakle ti konj gospodski?”
„Ja sam popa, čovek prost,
A takav sam oduvek bio.
Ovaj konj nije baš dobar
Da na put sa njime kreneš!
Kad mu dođe da se igra
Hoće nazad da se vrati.
Meni krotko konjče paše,
Da mogu mirno da ga jašem!ˮ
„Hoćeš pope da navratiš?
Upravo sam grožđe brao,
Hajde da se pogostimo
I konje naše da trampimo,
Da ti dadnem mirnog konja,
Tebi starom da posluži!ˮ
Kad uđoše u dvorište
Počne popa da se krsti
Dok do stola ne stigoše.
Kad sedoše za trpezu
Turčin ženu mi doziva:
„O, bre, Sinđo Sinđelije,
Ženo moja iz Srbije,
Daj nam vina puno vedro
Dopalo mi konjče jedno!
Hajde popa da opijemo
Njemu konja da uzmemo!ˮ
Al je popa mudar bio
Ni reč nije prozborio.
Kad je Sinđa s vinom stigla,
I kad im je natočila,
Pop lukavo progovori,
Te domaćina zapita:
„O veliki gospodine,
Koliki je taj vinograd?
Ja sam popa, čovek prost,
Svugde sam ti takav bio,
102