Paun Es Durlic Rumânjii na zálasku sunca - Româńii în apus de soare

Udruženje građana „Pekus” Majdanpek
FATA KOCKARE KU CARU
Isîkuva, Marica Tauz
621.
MUDRA DEVOJKA I CAR
Jasikovo, Marica Tauz
Povasta śe în pildă la „Askultac povasta
mja” a kuprins loko-l đintînj.
Avut un uom š-o mujarje doj fiśuor.
Unu a fost măj kockarj, unu măj pruost.
S-a ginđesk kum să-l înkockarjaskă
kîta pj-al pruost. Lji dă-n gînd să-l mînje
la pijac, ku un lukru kockarjesk.
„Kopilje, điminjacă să jaj uojlji, šă să
će duś la pijac să lji vindz. Ama banji să
duś da šî uojlji să-ntorś la lok.“
Śe sî fakă saraku kopilo-a, adună uojlji
šî pljakă la pijac. Mjarźe šî sa ginđašće
śe sî fakă. Mejregînd ăl prinđe
nuapća pi lînga vro koljibă. Đi sikiracije,
da šî đi frikă, înśape sî sa plîngă.
Întrauša koljibi s-a putrîvit o fată. Sa
ujtă la jel fata-ja šă-l întrabă:
„Kare iš tu šî đi śe ći plînź?“
Jel ij spunje tot śi je šî kum je.
„Nu ći ćame tu njimik“, spunje fata.
„Numa dăj tu la nuoj sî dormj nuapća-sta,
da mînje jo ći-nvăc śe sî faś!“
Điminjaca ij dă fuarfiśilji đi tuns uojlji,
šă-j spune:
„Tunźe uojlji šă duće ku lîna la pijac.
A kolo vinđ-o, šă vinu la nuoj, ja uojlji
šă mînjilji la kasă! Aša o sî će-ntuorś šî
ku banji, šî ku uojlji, kum a katat parincî
tij!“
Kopilu aša faśe. Tunźe uojlji, vinđe
lîna la pijac šî sa-ntuarśe la kasă ku
uoj lji la număr šă ku banj în pungă.
Ăl întrabă parincî kum j-a dat luj
îng gînd sî fakă aša, jel înkuaś-înkolo,
la urmă do spunje kă l-a-nvacat o fată.
Parincî ăl jau šî s-a duk ku jel la fata-ja,
tare lji sa-mpare šo-npecăsk šă-l însuară
ku ja.
Dupa kîta vrjame vinje vjasta kă
Priča koja je u takmičenju na Saboru
„Čujte moju priču” osvojila prvo mesto.
Imali čovek i žena dva sina, jedan je
bio bistar, a jedan priprost. Razmišljali
su kako da ovoga priprostog učine bistrijim.
Dosete se da ga pošalju na pijac
sa jednim neobičnim zadatkom.
„Momče, sutra ujutru da poteraš
ovce na pijac da ih prodaš. Ali i novac
da doneseš, a i ovce da vratiš nazad!”
Šta da učini siroto dete, pokupi ovce
i potera ih na pijac. Ide on i razmišlja
šta da radi. Idući tako omrkne kod
neke kuće. Od brige, ali i straha, počne
da plače. U dvorištu te kuće zadesila
se neka devojka. Gleda ga ta devojka,
i zapita:
„Ko si ti i zašto plačeš?”
On joj kaže sve šta je i kako je.
„Ne brini više”, kaže mu devojka.
„Navrati i prenoći ovu noć kod nas, a ja
ću te sutra naučiti šta da radiš!”
Ujutru mu da makaze za šišanje
ovaca, i kaže:
„Ošišaj ovce i otidi na pijac sa vunom.
Prodaj je, a onda dođi i poteraj
ovce kući. Tako ćeš se vratiti i sa novcem,
i sa ovcama, kako su tražili tvoji
roditelji!”
Momče tako učini. Ošiša ovce, proda
vunu na pijaci i vrati se kući sa ovcama
na broju, i parama u kesi.
Pitaju ga roditelji kako se setio da
tako uradi, on tamo-vamo, na kraju
prizna da ga je tome naučila neka devojka.
Roditelji ga povedu kod te devojke,
ona im se mnogo dopadne te je
isprose, i ožene ga njome.
Posle nekog vremena stiže vest da
270