Paun Es Durlic Rumânjii na zálasku sunca - Româńii în apus de soare

Paun Es Durlić
ĐE MOROJU ĂL VIU
Poguorc, a skris Jon Mušlja
A pljekat Iljij Sînćeljij
La soră-sa Jana-n gostîje.
Kînd akolo ažunźa,
Kopilu mort îl găsa.
Jut boldăźauă pe umăr luva
Šî pe drum pljeka
Šî la salkă ažunźa:
„Bună điminjaca, salkă lîngă apă!
Nu-aj fi vădzut moroju,
Strîgoju,
Strîgă modură,
Fuźind,
Ku pućerja lu (Janku) în gură?ˮ
Salka śikă: „N-am vădzut!ˮ
Jel a blăstămat:
„Să đa Dumnjedzău, salkă,
Đe mulće orj să-nflorj
Šî berekjet să n-aj!ˮ
Jar luva boldăźaua šî pljeka.
Ažunźa la vica đin vije:
„Bună điminjaca, vicîšoară đin vije!
N-aj fi vadzut moroju,
Strîgoju,
Strîgă modură
Fuźind,
Ku pućerja lu (Janku) în gură?ˮ
Vica đin vije atunś vorbja:
„L-am vădzut k-a trekut,
În kodzîlji mărilor s-a pitulat!ˮ
Šî Iljiku atunś dzîśe:
„Să đe al bun Dumnjedzău:
Bîćiśel uskat în pămînt să će punj,
Đelok să će prindz,
Đe tri orj să će kîrnješč,
Lumea să rănješć!ˮ
Šî Iljiku đe la Moroj luva
Šî la (Janku) punja
Pućerje la pućerje,
Uos la uos,
Šî moroju o krăpat źos.
112.
194
ZA ZAŠTITU OD ŽIVIH VAMPIRA
Podgorac, zapis Jon Mušlja
Pošao Ilija Sintelija
Kod sestre Jane u goste.
Kad tamo dođe,
Mrtvo dete nađe.
Brzo koplje na rame uze,
I putem krene
I kod vrbe stiže:
„Dobro jutro vrbice kraj vodice!
Nisi li videla vampira,
Strigana,
Strigulju sivulju
Kako beži
Sa snagom (Jankovom) u ustima?”
Vrba veli: „Nisam videla!”
On je prokune:
„Da Bog da, vrbo,
Više puta da cvetaš
A roda da nemaš!”
I opet koplje uzeše i pođoše.
Stiže do vinove lozice:
„Dobro jutro, vinova lozice!
Ni si li videla vampira.
Strigana,
Strigulju sivulju
Kako beži
Sa snagom (Jankovom) u ustima?
Vinova lozica tad reče:
„Videla sam da je prošao,
U korenje jabuke se sakrio!”
I Ilija tada reče:
„Nek dobri Bog da:
Kao suvi štapić u zemlju da te sade,
Odmah da se primiš,
Tri put da se obrezeš,
Ljude da hraniš!”
I Ilija od vampira uze
I (Janku) stavi
Snagu na snagu,
Kost na kost,
I vampir je odmah krepao.