Paun Es Durlic Rumânjii na zálasku sunca - Româńii în apus de soare

Udruženje građana „Pekus” Majdanpek
„Aljargă juta, kă vulpja a tunat în
kurjanjik šă-njakă gainjilji!“
Uomo-la a lasat purśelu mojdo fript
ku frigarja pi fuok, š-aljergat la kurjanjik.
Pănă jel s-a zîbovit a kolo, Klinga
ja frigarja ku purśelu šă fuźe la kasă.
La kasă sa gostîašće ku mumî-sa šă-j
spunje:
„Ăći, vjedz ś-am învacat jo! Fracî mij
ar trăbuja să lukre o lună đi dzîlje pi
purśel fript, da jo ăl kîpataj đi un śas!“
„Trči brzo, lisica nam je upala u kokošarnik
i davi nam kokoške!”
Onaj čovek ostavi gotovo dopečeno
prase na ražnju i potrča ka kokošarniku.
Dok je on bio tamo, Klinga uzme
ražanj sa prasetom i pobegne kući.
Kod kuće gosti se on sa majkom, pa
veli majci:
„Evo, vidiš šta sam ja naučio! Moja
braća treba da rade jedan mesec za pečeno
prase, a ja ga dobih za jedan sat!”
ĐARÎNDU JASTĂ NARUODZ
Cîrnajka, Jelenko lu Trifu
625.
SVUDA IMA BUDALA
Crnajka, Jelenko Trifunović
A venjit înpecîtuorj la vro fată,
s-o-nepcaskă. Š-o mînă ta-su:
„Aj, duće-n podrum, să skuoc rakiu
đi bjare.ˮ
S-a dus ja în podrum, šî nuje, nuje,
nuje ... Mînă uomu pi mujari-sa:
„Duće, bre, vjedz śi je ku fata-ja, śe
nu măj vinje đin podrum?ˮ
Kînd sa duśe mujarja, fata să plînźe.
„Pă, śe će plînź?ˮ
„Pă-ći, jo am să m-a marit, am sî fak
un kopil, ar să-l kjame Trucă, šî jel are
sî muară!ˮ
Šî kînd audzît mumî-sa aja, uđašće šî
ja ăn podrum, šî să plînźe šî ja, šă nuje
njišuna, nu să măj întoarśe. Să do duśe
uomo-su, sî vadă śe je ku jalje. Kînd
akolo jelje să plîng šî puvestăsk kă fata
o sî sa mariće, o să fakă un kopil, sî-l
kjame Trucă, šî jel are să muară, šî jelje
đ-aja sa plîng.
„Doamnje, duamnje”, spunje uomu,
„pljekac đ-aśia, kă je rušînje! Nušću
njiś da nu m-a jastă aša narodz ka la
minje în kasă?ˮ
A pljekat jelje, šî a trekut kîta vreame,
ăla, uomu, sî ginđiašće:
„Bre, ašća a nurodzît?ˮ
Došli prosci kod neke devojke da je
isprose. Tera je otac:
„Haj, idi u podrum i natoči malo rakije.”
Otišla je ona u podrum, i nema je,
nema, nema ... Tera čovek ženu:
„Idi, bre, vidi šta je sa ćerkom, što ne
dolazi iz tog podruma?”
Kad ode majka tamo, ćerka plače.
„Zašto plačeš?”
„Pa eto, ja ću se sada udati, rodiću
jedno dete, zvaće se Petar, i on će
umreti!”
Kad je to majka čula, ostala je i ona
u podrumu i zaplakala s ćerkom, nema
ni nje da se vrati. Ode čovek u podrum,
da vidi šta je sa njima. Kad tamo, obe
plaču i pričaju u glas da će se ćerka
udati, da će roditi dete, da će se dete
zvati Petar i da će on na kraju umreti, i
zato one plaču.
„Bože, bože”, kaže im čovek, „izađite
odande, sramote jedne! Ne znam da li
ima negde ovakvih ludaka kao što ih
ima u mojoj kući?”
Pošle su one, i prošlo je malo vremena,
onaj čovek razmišlja:
„Bre, ove su poludele?”
278