Paun Es Durlic Rumânjii na zálasku sunca - Româńii în apus de soare

Paun Es Durlić
Sveć-Jovanu ś-a lukrat?
A pljekat jel măj d-o un an
Păn-la rîu lu Jordan,
La kruśa lu sveć-Jovan,
Un-s-adapă a luj kal.
A pljekat drumu la đal.
Akolo a stat în luok,
Cată la izvuor bobuok,
Cum jasă apa ku gînd
Śe faśe la tuaće rînd.
Cuм kopilu, bre, să faśe
La Jordan aś’ja traźe -
Tuată lumja aś’ja traźe,
Că-j faśe boćjadzu bun
Să mjargă kurat pră drum -
Lu tuot lumja pot să-j spun!
Treku vrjamja kam kurat,
Vjedz Satuana ś-a lukrat?
A pljekat šî s-a văjtat,
A ješît ja dă la jaz,
Cu marje jîălj, ku nakaz,
Că, kîće rîalje lje-a tras.
Š-a pljekat, šî să vajtare,
La pomînt înźenunkjare.
Dumnjedzău să smilujare,
Pră drăkuajka mj-o luvare,
Šî-n sîn jar mi-o bagare,
Că-j pare rău kă nu măj arje!
Cum je zmută šî kornută -
Cu šapće śe-j puartă-n burtă -
N-a măj dzîs-ja a jej Duamnje
E, k-a fuost pustînja greuanje!
Dumnjedzău śe-n strîgare
Cîtra Pătru vuorba-šare:
„O, bre, Pjetrje, bre, furtaće,
Askultă-mă, đireptaće:
Skrije tu o mikă karće,
Šă-l trămjec pră Sîmpjetru,
Să prăîmblje jel tuot svjetu,
Să s-adukă jel, bre, źuos,
Sveti Jovan šta mi radi?
Celo leto putovaše
Do rečice Jordanove,
I do krsta Jovanovog,
Gde mu konj se vodom poji.
Pošao je putem k brdu,
Tamo je na mesto stao,
Izvor vrela pronašao,
Gde izvire mudra voda
Koja pravi red na svetu.
Čim se neko dete rodi,
Ide ka toj Jordan-vodi,
I svi ljudi tu dolaze,
Svetom vodom da se krste,
Da se čisti putem kreću –
Svima ja to mogu reći!
Prođe neko sveto vreme,
A Satana šta mi radi?
Sa dna jaza iskočila,
U kuknjavu udarila,
Na sav glas je lelekala
Kakvo zlo je dočekala.
Hodala je, vajkala se,
Na kolena bacala se.
Gospod Bog se smilovao,
Đavolicu prigrlio,
I u nedra svoja svio,
Ko sirotu sažalio!
Al kosmata i rogata -
Sa sedmoro u stomaku -
Nije rekla Gospod Bogu
Da je trudna, prokletnica!
Tada Gospod progovori
Svetom Petru ove reči:
„O, bre, Petre, pobratime,
Poslušaj me, pravedniče:
Ti napiši sitnu knjigu,
Pa pošalji Simpetrua,
Neka on na zemlju siđe,
Celu zemlju da obiđe,
108