Paun Es Durlic Rumânjii na zálasku sunca - Româńii în apus de soare

Udruženje građana „Pekus” Majdanpek
KUM JE PI LUMJA-JA
Bljiznja, Zorica Rucan
622.
KAKO JE NA ONOM SVETU
Blizna, Zorica Rucić
Povasta śe în pildă la „Askultac povasta
mja” a kuprins loku a dojlja.
S-a suit uomu în ljemn sî darîme la
frundză, da pi drum trjaśe un drumaš
šă-j spunje:
„Bre, tu o sî kadz đin ljemno-la!ˮ
Da aăla întrabă:
„Đi unđe šćij tu k-o sî kad?ˮ
„Đi unđe šćiu, šćiu, ama tu aj sî kad
z!ˮ, spunje drumašu šî pljakă đ-aśija.
Aăla đin ljemn faśe kum faśe, ij skapă
piśuoru đi pi vro krjangă šî kađe
đin ljemn. Avut naruok, nu s-a vîtamat.
Sa skuală, šî pljakă dupa uomo-la să-l
întrîabje, šî-l ažunźe, šî-j spunje:
„Bre, kum šćij tu tuot aša đi binje,
kî jo kadzuj kum tu-nspusăš?! Đ-aja
sîn spunj tu akuma kînd o sî muor, kă
krjed kă šćij šî pi aja?ˮ
Aăla ij spunje:
„Ja kalu, šî ja o parjake đi saś šî împljej
đi borcuanje, punje pi kal, šî-nkaljikă-će
šî tu pista tovar šî s-o jaj înđal,
în sus. Dakă kalu bjasă đi trij uorj, tu iš
gata, muorj, dakă kalu nu bjasă atîta,
tu nu muorj, ramînj viu.ˮ
Aša aăla faśe. Punje tovaru ku borcuanje
pi kal, sa-nkaljikă šî jel, šî pljakă
ku kalu-nđal, pi vro rîpă.
A mjers kîta, kînd kalu o dată bješî.
Kalu „trt!” da jel:
„O, lălă, cînje pi alalalće bješînj, mînkaljaš!ˮ
A mjers măj kîta pi rîpă, kînd kalu
đ-adauară: „trt!”, jel:
„Au lălă, cînje pi alalaltă bješînă, cukaušo!ˮ
Ama kalu kînd do ažuns la vîru rîpi,
do bješî đ-atrijlja uorj, šî uomu đi pi
Priča koja je na Saboru „Čujte moju
priču” zauzela drugo mesto.
Popeo se čovek na drvo da kreše lisnik,
a pored prolazi neki putnik i kaže
mu:
„Bre, ti ćeš pasti sa tog drveta!”
Ovaj ga pita:
„Otkuda ti znaš da ću pasti?”
„Odakle znam, znam, ali ti ćeš pasti!”
kaže putnik, i pođe dalje.
Onaj na drvetu učini nesmotren pokret,
smakne mu se noga sa neke grane,
i on padne. Imao sreću da se nije
povredio, pa se diže i pohita za onim
putnikom. Stigne ga, i kaže mu:
„Bre, odakle ti sve znaš tako dobro,
jer ja padoh kako mi ti reče?! Zato sada
da mi kažeš kad ću umreti, jer verujem
da i to znaš?”
Onaj mu kaže:
„Uzmi konja i bisage, napunih ih kamenjem
i natovari na konja, zajaši i ti
preko i poteraj konja uzbrdo. Ako konj
prdne tri puta, ti si gotov, umrećeš, ako
ne prdne toliko puta, ti nećeš umreti,
ostaćeš živ.”
Ovaj tako uradi. Natovari konja kamenjem,
zajaše i on, i potera ga uz neki
uspon.
Nije išao mnogo, a konj prdne. Konj
„trt!” a on:
„O lele, zadrži ostale prdeže, pojedem
ih!”
Išao još malo napred usponom, kad
konj po drugi put „trt!”, on:
„O lele, zadrži sledeći predež, ljubim
ga!”
Ali kad je konj stigao na vrh uspona,
prdne i treći put, i čovek sa konja pad-
272