Paun Es Durlic Rumânjii na zálasku sunca - Româńii în apus de soare

Vlaško usmeno stvaralaštvo
Îl lăsă, bre, źumataće,
Jară-l lăsă-n sănataće!
D-aja jel je sprimit,
Dă un uokj l-a kjorît,
Ma njišănjašće k-o-lălalt -
Pă trăsnjašće pră-n vilajt,
Mulće-j-Ljija lj-a lukrat!
*
Tuată lumja, bre, să ruagă
La fîntîna lu Boruagă.
Akolo je, la Jordan,
La kruśa lu Sveć-Jovan,
Un-š-adapă a luj kal,
Că je vada păn-la đal!
Pră tuoc svîncî, bre, pră rînd,
Dumnjedzău j-a popćit,
J-a popćit tuoc să vină,
La jel, bre, jar la śină.
Că jastă sljikă kum ar śinat,
Tuot natu predluog a dat.
Tuot natu a predlojît
Cum-je lumja pră pomîntî -
Să trajaskă ka guod svîncî!
Care lukră, bre, kuraće,
Šî măj lukră-n sînataće,
Pră jel njiš šćeta no-l baće.
Mult je bun ku đireptaće!
KUM S-A FAKUT POMÎNTU
Topoljnica, Ljikă Bocuakă
Njiś đeparće, njiś aproape,
La kapu pomîntuluj,
Supt polaka śeruluj,
La umbrica ćijuluj,
Mîndrje mjasă, mjasă-nćinsă
Şî đi sfînc ja kuprinsă.
Da sî vjedz kare šađa
Baš la masa sfîncîlor,
La mila parincîlor.
Şăđe domnu svići jon,
Măj batrîn śe-j buljon.
Da la dojlja kuornj đi mjasă
51.
111
I tako ga ostavio,
Al’ ga nije usmrtio!
Zato ovaj svetac može,
Oslepljen na jedno oko,
Onim drugim da nišani,
Pa da grmi na sve strane -
Al' i mnogo da omane!
*
Svi se ljudi redom mole
Kod Boroge, na izvore,
Tamo negde kod Jordana,
Ispred krsta Svet-Jovana,
Gde on svoga konja poji,
Gde je vada do zapada!
Sve je svece, bre, po redu,
Bog Gospodin zamolio,
Zamolio da mu dođu,
Opet slavi na večeru.
Ima slika o toj slavi
Kad su sveci večerali,
I zaredom predlagali
Kako ljudi svi na zemlji
Da prožive kao sveci!
Onaj koji dobra čini,
U zdravlju će da poživi,
I od štete da se štiti.
Najbolje je s pravdom biti!
KAKO JE STVORENA ZEMLJA
Topolnica, Ilija Martinović
Ni daleko, a ni blizu,
Na samome kraju sveta,
Ispod svoda nebeskoga,
A u hladu ispod lipe,
Lepa sofra postavljena
I svecima okružena.
A da vidiš ko mi sedi
Oko ove svete sofre,
S blagoslovom praotaca.
Sveti Jon gospodin sedi,
Najstariji među njima.
A na drugom kraju stola