Paun Es Durlic Rumânjii na zálasku sunca - Româńii în apus de soare

Paun Es Durlić
Vuoj đe vuoj va-c faśe muarće!
Vorbică-va, mîndriluor,
Vorbică-va vuoj đe vuoj;
Or đi mjerkurj, or đe žuoj,
Vinje najka pi la vuoj.
Đe vo venji măj đinoapće,
Jel va jubjašće pi toaće,
Đe vo venji măj amînat,
Jel đi vruna s-a zujtat!
Kăće mîndre a fuost în sat,
Tuaće najku lj-a cukat.
JASĂ NAJKA ĐI PI VALJE
Bljiznja, Sauka Fujuor
Jasă najka đi pi valje,
Jasă-n đal la kîmpol mare.
Jel la kîmp kînd ješa,
Žuos la umbră sa kulka,
Šî ogljinda jel skoća,
Šî la dajka ljikura.
Da dajkuca kînd veđa,
Ja ku mîna îj faśa,
Da najka ij spunja:
„La fîntîna đin faźet
Sî šćij mîndro kî ć-ašćet!”
Ašćetă jel păn-la prîndz,
Tuot ku gîndu šî ku rîs;
Ašćetă păn-la kinđije,
Ij venji š-o mînjije!
Jakă vrjamja šî đi śină,
Joće mîndra o să vină.
Ja kum vinje šî sa rîđe.
„Nu ći rîđe dîdauorj,
Kă kînd dau – o sî muorj!”
„Nu fi najkă suparat,
Kă am kînje đi barbat.
Jel ma mînă la sapat,
Nu-n dă drumu jel pin sat!
Am-šćetat păn l-am kulkat,
Šî jar la ćinje am pljekat!”
„Da c-am spus jo mîndro binje:
Jo las satu – tu barbatu,
7.
54
Na smrt bi se počupale!
Složite se, moje drage,
Složite se među sobom -
Za sredu il za četvrtak
Da vam dođem u posetu.
Ako budem poranio
Ljubiću vas sve od reda,
Ako budem odocnio,
Neku sam zaboravio!
Koliko je u selu cura
Sve je bata poljubio!
IDE DRAGI IZ DOLINE
Blizna, Savka Kostandinović
Ide dragi iz doline,
Ka poljani na planini.
Kad na polju beše bio,
U hladu se ispružio,
Ogledalce izvadio
I dragani zasvetlio.
A dragana kada vide
Rukom mu je mahnula.
Na to dragi doviknu:
„Kod izvora u bukviku
Znaj da ću te čekati!”
Čekao je do podneva,
Sav u nadi i s osmehom;
Čekao i poslepodne,
Već ga ljutnja hvatala!
Tek u vreme večere
Evo drage, dolazi
Sa širokim osmehom.
„Nemoj mi se smejati,
Jer ću te udariti!”
„Smiri, dragi, ljutinu,
Znaš mi muža, psetinu!
On me tera na kopanje,
A ne po selu na skitanje!
Čekala sam da zaspi
Pa da krenem ka tebi!”
„Govorim ti vreme celo:
Mani muža - ja ću selo,