Paun Es Durlic Rumânjii na zálasku sunca - Româńii în apus de soare

Vlaško usmeno stvaralaštvo
Ku pośitori-n kalje.
Vo fi đokjat đi-n mujare kununată,
Vo fi đokjat kî je bun,
Kî nuje bun,
Kî je gras, kî nuje gras,
Kî je frumuos, kî nuje frumuos,
Š-o fi đokjat -
Pišăcî s-o trjakă,
Lumja să-l mire, să-l đizmirje!
O fi đokjat,
O fi đizmăurat
Đi muaša păkurari,
Kare măj întînj a vadzut mnjelu fatat
În primovară:
Vo fi đokjat kî je bun,
Kî nuje bun,
Kî je gras, kî nuje gras,
Kî je frumuos, kî nuje frumuos,
Š-o fi đokjat -
Pišăcî s-o trjakă,
Lumja să-l mire, să-l đizmirje.
O fi đokjat,
O fi đizmăurat
Đi babă batrînă ku pljećir đi lînă,
O fi đokjat kî je bun,
Kî nuje bun,
Kî je gras, kî nuje gras,
Kî je frumuos, kî nuje frumuos,
Š-o fi đokjat -
Pjelkuca sîj krîape,
Pišăcî s-o trjakă,
Lumja să-l mire, să-l đizmirje.
O fi đokjat,
O fi đizmăurat
Đi fată mare ku kosîca-n pljećită,
O fi đokjat kî je bun,
Kî nuje bun,
Kî je gras, kî nuje gras,
Kî je frumuos, kî nuje frumuos,
Š-o fi đokjat -
Pjelkuca sîj krîape,
Pišăcî s-o trjakă,
Lumja să-l mire, să-l đizmirje.
Sa počudištem se u putu sreo.
Možda je ureknut od udate žene,
Možda je ureknut jer je dobar,
Jer nije dobar,
Jer je debeo, jer nije debeo,
Jer je lep, jer nije lep,
Možda je ureknut -
Žena nek propiša,
Ljudi nek mu se čude i raščude!
Možda je ureknut,
Možda je opčinjen
Od pastirske babice
Što ugleda prvo jagnje u ovčjem toru
U proleće:
Možda je ureknut jer je dobar,
Jer nije dobar,
Jer je debeo, jer nije debeo,
Jer je lep, jer nije lep,
Možda je ureknut -
Babica nek propiša,
Ljudi nek mu se čude i raščude.
Možda je ureknut,
Možda je opčinjen
Od stare babe sa konđom od vune,
Možda je ureknut jer je dobar,
Jer nije dobar,
Jer je debeo, jer nije debeo,
Jer je lep, jer nije lep,
Možda je ureknut -
Kožica joj prsla,
Baba nek propiša,
Ljudi nek mu se čude i raščude.
Možda je ureknut,
Možda je opčinjen
Od devojke mlade s upletenom kosom,
Možda je ureknut jer je dobar,
Jer nije dobar,
Jer je debeo, jer nije debeo,
Jer je lep, jer nije lep,
Možda je ureknut -
Kožica joj prsla,
Devojka nek propiša,
Ljudi nek mu se čude i raščude.
187