Paun Es Durlic Rumânjii na zálasku sunca - Româńii în apus de soare

Vlaško usmeno stvaralaštvo
Pi pađină,
S-o ja đin nuja-n nuja
Păn-s-o aflje pje šćirnjika
Kare fîkatura šî mînatura
La minje a trîmjeso.
Pi krak, pi pađină,
S-ăj sîare-n građină;
Đin građină s-ăj sară-n prîvaljije,
Đin prîvaljije sî să suje pi kasă,
Đi pi kasă pi ungjec,
Đi pi ungjec pi parjec,
Đi pi parjec s-îj s-a baźe-n kasă,
Đi pi kasă s-îj šîadă pi masă.
Kînd la masă va šađa
Đi gît s-o ja,
Đi pomînt s-îj đa,
Injima s-îj pljusnjaskă,
La kasa-mja sî nu s-a măj ginđaskă!
Nuje Duamnje sfînće pakat
K-alji fîkaturj la minj-lja mînat.
Şćirnjika njevjernjika
A fi fakut trîmisatură,
Mînatură,
Ljigatură,
Năprăśitură,
La kasa-mja,
Nîpiparkată,
Njisarată,
Njiusturujată -
Juo ku piparkă o piparkaj,
Ku sarje o sarjaj,
Ku usturuoj o usturujaj,
Ku tamînje o tîmîjaj,
Đi la kasa-mja
La šćirnjika njevjernjika o mînaj!
Nuje Duamnje sfînće pakat,
Kî (ja) la minje lj-a mînat!
Şćirnjika njevjernjika
A-ntuors ku o mînă,
Juo-ntorsăj ku dooă,
Ja-ntors k-o mînă,
Jo-ntorsăj ku trij,
Niz padinu,
Neka skaču sa šibljika na šibljik,
Dok nevernicu ne nađu,
Koja je čini i vradžbine
Meni poslala!
Niz kosu i padinu,
Nek joj uskoče u gradinu;
Iz gradine nek joj skoče u dvorište,
Iz dvorišta nek joj se na kuću popnu,
Sa kuće na rogljeve,
Sa rogljeva na zidove,
Sa zidova nek joj u kuću uđu,
U kući nek joj na sofru sednu!
Kad ona bude za sofru sela,
Za gušu nek je uhvati,
O zemlju nek je tresne,
Srce nek joj pukne,
Na moju kuću više da ne misli!
Nije greh, Sveti Bože,
Jer ona je meni čini poslala!
Štirnica-nevernica,
Možda je napratila mađije,
Vradžbine,
Naveznice,
Napratnice,
Na moju kuću,
Nezapaprene,
Nesoljene
Nezaljućene -
Ja sam ih paprikom zapaprio,
Solju sam ih posolio,
Belim lukom zaljutio,
Tamjanom okadio,
Od moje kuće
Štirnici-nevernici otpravio!
Nije greh, Sveti Bože,
Jer ih je (ona) meni poslala!
Štirnica-nevernica
Vratila ih jednom rukom,
Ja uzvratih sa obema,
Ona vrati jednom rukom,
Ja vratih sa tri,
205