Tirade. Jaargang 47 - digitale bibliotheek voor de Nederlandse ...

‘Hij heeft twee jonge kinderen.’
Heel verstandig.
102
Er zat niets anders voor me op. Ik moest mijn dikke vader onderscheppen. Of heet
dat anders?
Woensdagmiddag hebben we vrij. Ik ging niet naar huis maar naar het winkel
centrum na vieren, naar de stille straat met de pianozaak waar Van Cleef voor werkt.
Het is een winkel op een hoek, een met enorme etalages. De naam in goud op alle
ruiten. Er stonden zes vleugels als enorme oesters op een klant te wachten.
Sjier ging mee. Ik drentelde heen en weer voor de ingang. ‘Waarom ga je niet naar
binnen?’
‘Ik weet niet...’
‘Je zei dat je hier even moest zijn.’
‘Dat wel. Maar ik weet niet hoe ik het moet vragen.’
Ik besloot Sjier in te lichten over mijn vader die de man met wie mijn moeder hem
bedrogen had, wou vinden.
‘Ik ben bang dat mijn vader hem vermoordt.’
Sjier giechelde.
‘Dit is niet om te lachen,’ zei ik, ‘Jij kent mijn vader niet!’
Het hielp een beetje, maar niet veel.
Ik dacht aan die keer dat ik zeven was en door mijn vader tussen de middag uit
school werd gehaald. Toen ik bij hem in de auto zat, vroeg hij waarom ik zulke
betraande ogen had. Ik vertelde dat Joop Sikkema mij net weer getreiterd had. Ik zag
mijn vader wit van drift worden. Hij vroeg hoe Joop eruitzag. Het is ongelofelijk hoe
weinig vaders weten. Ik wees hem Joop aan die aan het eind van een straat op de
fiets rechts afsloeg. Mijn vader gaf gas, draaide met gierende remmen de bocht om
en ging vlak om de hoek dwars op het trottoir staan, zodat Joop niet verder kon. Ik
had mijn vader nog nooit zo snel zien bewegen. Hij wierp het portier open, vloog
naar buiten en schudde Joop door elkaar, gaf hem een paar petsen en trok zelfs een
keer aan haartjes in zijn kruin. Wat hij tegen hem zei heb ik niet kunnen horen. Toen
stapte hij hijgend weer in.
‘Ziezo,’ zei hij.
Joop keek ons loensend en met een schaapachtige grijns na. Hij heeft me pas na
vieren 's middags weer eens op mijn bek geslagen.
‘Ze geven je vast niet zo maar namen van een stemmer,’ zei Sjier. ‘Ze zijn bang
dat je dan buiten hun om gaat werken.’
Tirade. Jaargang 47