Tirade. Jaargang 47 - digitale bibliotheek voor de Nederlandse ...

Kreek Daey Ouwens
Twee verhalen
Grootvader
15
Grootvader zat op een zondag met Herman en een fles schnaps in de kroeg. Ik stond
naast zijn elleboog tegen de rand van de tafel, omdat ik hem naar huis moest zien te
krijgen. Herman dronk uit de fles en zei ‘verdomde Moffen’ en grootvader zei door
de druppel aan de rand van het glas ‘de jongens’ en ‘in het water’ zei hij ‘onze jongens
liggen in het water van de Maas, Herman’. Op de hoek van de straat zong een vrouw.
Het lied was hard, en onverstaanbaar. Herman zong mee - zijn hand danste door de
lucht - en grootvader glimlachte, en zweette, en zweeg in zijn verdriet. Het was aan
zijn ogen te zien dat ze terugkeken op andere jaren. Die hoopten zich op omdat ze
al in de grond lagen.
Waar vind je het verhaal van je jeugd? Waar vind je de weg terug die je niet kende?
Het lied hangt in het gras. Het lied is langer dan de dood. Langer dan de liefde. Liefde,
dood, wat betekenen die woorden? Vandaag regent het, morgen schijnt de zon. Dat
is en dat was. Altijd. Want de dingen zijn ook in mij. Ik kan ermee doen wat ik wil.
Ik kan ze bedekken. Ik kan mijn voet optillen, en ze, smal en breekbaar, weer te
voorschijn laten komen. Ik kan ze laten lopen en praten. Weer wegdoen. Dat kan het
kind. Dat het lied heeft gehoord.
Tirade. Jaargang 47