Tirade. Jaargang 47 - digitale bibliotheek voor de Nederlandse ...

628
Terwijl ik mijn jas aantrek haalt hij een stapel boeken uit een tas onder zijn stoel
vandaan. ‘Een bloemlezing die ik heb samengesteld met dichters die je hier zult zien.
En een paar van mijn eigen boeken.’
‘De verzen en verhalen van een mens die met verwondering over de wereld reist,
zonder gedachten over enig doel,’ lees ik in mijn kamer op een van de achterplatten.
Wanneer hij het gedaan heeft is me een raadsel, maar hij heeft elke bundel voor me
gesigneerd, ‘in friendship’ nog wel.
2
Een beeldschoon meisje loopt onder de manshoge ficus door het grote Perzische
tapijt op dat fungeert als podium. Ze wordt gevolgd door een langharige en een
gedrongen kale man. Gedrieën nemen ze plaats achter het Oisterwijks salontafeltje
op het kleed. De mannen zijn bekende Litouwse dichters, verneem ik van Craig, het
meisje is een tolk Engels. ‘Een studente van me. Ze doet dit voor het eerst.’ Daarop
schenkt hij ons beiden een limonadeglas wodka in. Telkens komen er mensen naar
Craig toe, praten even met hem, slaan hun arm om hem heen. Hij lijkt met iedereen
intiem bevriend. Inmiddels weet ik dat hij een belangrijk vertaler en adviseur van
het festival is.
We zitten aan een van de lange witgedekte tafels vol bloemen, schalen fruit, gebak,
met knoflook doordrenkt brood en flessen sterkedrank in de weidse, tot feestruimte
omgetoverde eetzaal van het Dainava Centre. Dadelijk gaat het festival hier afgesloten
worden met een speciaal verrassingsprogramma.
Onze gezichten en die van de vierhonderd andere aanwezigen nemen alle kleuren
van de regenboog aan in het licht van de speciaal voor de gelegenheid aangebrachte
discobal aan het plafond. ‘Het lijkt hier Archangelsk wel,’ bromde een Noorse dichter
twee dagen geleden, in het helle middaglicht tijdens de welkomstlunch in deze ruimte.
Nu doet de zaal me vooral denken aan de versierde ontmoetingsruimte in een
bejaardentehuis, waar de bonte avond op punt staat te beginnen.
Die eerste lunch was de bekroning van een chaotische ochtend vol officiële
handelingen die jammerlijk in het water vielen. Om een uur of elf arriveerden er drie
afgeladen touringcars uit Vilnius, plechtig welkom geheten door de kleine delegatie
die de vorige avond kwartier gemaakt had. Onder de
Tirade. Jaargang 47