17.08.2013 Views

Tirade. Jaargang 47 - digitale bibliotheek voor de Nederlandse ...

Tirade. Jaargang 47 - digitale bibliotheek voor de Nederlandse ...

Tirade. Jaargang 47 - digitale bibliotheek voor de Nederlandse ...

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

170<br />

zeggen, geen vreem<strong>de</strong> associaties of verrassen<strong>de</strong> plannetjes. Nooit wringt, schuurt,<br />

knaagt of dreigt er iets. En nooit een onverwachte grap - bij herlezing heb ik maar<br />

één maal moeten lachen: om een formulering aan het eind van het hoofdstukje waarin<br />

moe<strong>de</strong>r uitlegt wat een neger is. Negers zijn zwart (‘Wat vies’, zegt zus Trui tot<br />

schrik van <strong>de</strong> he<strong>de</strong>ndaagse lezer. ‘Waarom wassen ze zich dan niet?’), ze wonen in<br />

een heel warm land, en omdat het zo warm is hebben ze vaak niets aan. Dat vin<strong>de</strong>n<br />

<strong>de</strong> kin<strong>de</strong>ren gek:<br />

‘He zo naakt, zo naakt als... als...’<br />

‘Als een slak,’ zegt Ot. ‘En die is ook zwart. Dat is ook een neger.’<br />

Dat soort logica - meteen is Ot min<strong>de</strong>r braaf. Verpletterend komisch is het bepaald<br />

niet, maar <strong>voor</strong> <strong>de</strong> schrijvers van dit correcte proza, dat hier en daar aangevuld wordt<br />

met opvoedkundige parabels als over het haantje dat stierf omdat het ‘geen wachten<br />

had kunnen leren’, is het bijna een uitglij<strong>de</strong>r.<br />

Boven <strong>de</strong> piano in mijn ou<strong>de</strong>rlijk huis hing een groot prikbord vol kaarten, foto's en<br />

knipsels. Rechtson<strong>de</strong>r in <strong>de</strong> hoek een klein tekstje, door mijn va<strong>de</strong>r keurig met een<br />

papiersnij<strong>de</strong>r uit <strong>de</strong> krant gesne<strong>de</strong>n. Ik ken het nog steeds uit mijn hoofd:<br />

Bloed op <strong>de</strong> stoep<br />

Daar is pa.<br />

Weg lul, zegt moe, ik moet jou niet.<br />

Moe pakt een mes, zij steekt pa neer.<br />

O, o, wat een bloed.<br />

Maar daar is poes.<br />

Lik lik, poes, lik.<br />

Poes is blij.<br />

Moe is ook blij.<br />

Is dat niet fijn?<br />

Wie hiervan <strong>de</strong> auteur was weet ik niet, wel weet ik dat ik erom moest lachen, als<br />

kind al. Eenmaal kleuter af zal dus <strong>de</strong> tuttigheid van boeken als Ot en Sien me wel<br />

zijn opgevallen. Ook iets van <strong>de</strong> ironie van het stukje moet ik begrepen hebben, al<br />

kwam dat begrip waarschijnlijk min<strong>de</strong>r uit mijzelf dan uit mijn opvoeding <strong>voor</strong>t, ik<br />

was kind in <strong>de</strong> jaren zeventig en leer<strong>de</strong> over vrouwen die rechten opeisten - uit die<br />

hoek zal <strong>de</strong> Ot en Sienparodie wel gekomen zijn, met die moe<strong>de</strong>r die er ineens tabak<br />

van heeft.<br />

Maar dat ik <strong>de</strong> parodie grappig vond, bewijst <strong>voor</strong>al hoe dui<strong>de</strong>lijk het is,<br />

<strong>Tira<strong>de</strong></strong>. <strong>Jaargang</strong> <strong>47</strong>

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!