Tirade. Jaargang 47 - digitale bibliotheek voor de Nederlandse ...

583
Jokte hij tegen mijn moeder? Dat zou hem niet lukken. Lette hij soms niet op, op
kantoor?
Wat was er nog meer dan moorden, stelen, brandstichten en 's zondags de mis
verzuimen? Allemaal dingen die mijn vader niet deed.
Ik ontdekte heel toevallig een echte zonde toen we op een ochtend warme broodjes
aten. Naast ons woonde dikke tante Herma. Ze was geen echte tante, maar haar
mollige boezem, wit als deeg, leunde vele malen per dag zó ver over het lage muurtje
tussen haar en ons achterbalkon dat je tante Herma tot op zekere hoogte (net even
boven het muurtje) kind aan huis kon noemen.
Ik kneep aan het ontbijt een zacht kadetje samen, keek naar de ontstane plooi en
zei tegen mijn vader: ‘Hm. Net tante Herma.’
Mijn vader smeet zijn servet neer. Hij werd vuurrood. ‘En straks ga jij biechten,’
riep hij.
Ik was zeven en een half. Ik had mijn eerste Heilige Communie net gedaan.
Zenuwachtig ging ik in de keuken aan mijn moeder vragen wat ik in de biechtstoel
dan precies moest zeggen. Hoe deze zonde bijvoorbeeld heette. Ik zou vast kapelaan
van Enteren treffen, ik sidderde bij het idee. En ook vroeg ik me af hoe ik het hem
zonder een zacht kadetje uit moest leggen.
Mijn moeder praatte met mijn vader. Ik hoorde haar in de kamer koeren op zijn
schoot en ik wist dat ze hem zoentjes gaf in zijn hals precies op de plek waar hij
kietelig was.
Toen ze naar buiten kwam, was alles goed. Ik hoefde niet. Nee, het was geen
zonde. Wat was het dan wel? Nou ja, het was wel een zonde maar toevallig niet
vandaag.
Op een morgen speelde ik in het Kleine Parkje met Lineke de Kloet, die nog geen
vier jaar was en dus veel te klein voor mij. Ik mocht haar graag. Lineke sloeg nooit
en kneep en schold niet, zoals Joop verderop op het grasveld en geloofde elk
spookverhaal dat ik maar verzon, jankte puur om mij een plezier te doen wanneer ik
fluisterde dat ik haar zou betoveren in een worm en nam gretig van me aan dat ik de
laatste tijd alleen maar niet boven het park rondvloog omdat de politie mij dat net
verboden had.
Ik legde haar die ochtend uit dat je over het puntdak van de Hogere huishoudschool
heel prettig kon wandelen en tijdens de kooklessen beneden in het gebouw vanaf het
dak stiekem taarten omhoog kon halen door de breedste schoorsteen, met een
enterhaak, en dat de lerares bladerdeeg die
Tirade. Jaargang 47