полнотекстовый ресурс

ахуалға деген белгілі бір наразылықты айғақтайтындығыменқызықты. Алайда, бүл наразылықты жеткізудің, баламалытүрде бағдарланып, неғүрлым оң нәтижелерге әкелеалар басқа да формаларын табуға болар еді. Алайда, қазіргіуақытта осының барлығы хаосты күйде және бүның ақырыне боларын айту қиын. Осы жерде қазіргі заманғы дүниеніңтағдырына тікелей қатысы бар кейбір болжауларды да ескеалсақ, орынды болар еді. Солармен осы жүмысты аяқтағанжон болар еді, егер оларға сілтемелер “қарабайыр” надандыққабелгілі бір білімдерді түрпайыландыруға желеу болуқаупіне үшырамаған болса, бүл тектес кейбір ой-толғаныстардыбаяндауға қашан да зор абайлаушылықпен келген абзал.Біз барлығы жайында, кемі, іс таза доктринаның өзіемес, оньщ жеке қосымшаларына қатысты болғанда ашықайтуға болады деп ойлайтындардың катарына жатпаймыз.Бүл салада белгілі бір шектеушіліктер әбден қажет, ал, бүғанқоса, әрдайым нақтылы жағдайлармен санасқан жөн. Бірак,бүл негізді ері қажетті абайлаушылықтың қарапайым надандықтаншығатын және үндістердің мақалына сәйкес “арқандыжылан екен деп қалған” адамның үрейі тәріздес балалыққорқыньпптармен ортақ епггеңесі жоқ. Бүл өлдебіреугеүнай ма әлде жоқ па, бірақ, белгілі бір нэрселер тек бүныжағдайлар талап еткенде ғана айтылуы тиіс. Және бүған небіреулерінің өзімшіл мүдцелері, не екіншілерінің бейсаналыжаулығы кедергі жасай алмайды, бірақ, екінші жағынан,үшінші біреулерінің —қазіргі заманғы дүниенің асығыстығынашалдығып, бөрін бірден білгісі келетіндердің —шыдамсыздығыда белгілі бір жайттардың ашылуы жазғанмезгілді жеделдете алмайды. Бірақ, осы соңғылары қазіргізаманғы дүниедегі оқиғалардың үдей түскен қарқыны, ешкүмәнсіз, олардың таңсыққой әуестігін қанағаттандырудыкешіктірмейтіндігімен өздерін жүбата берсін. Тек олар өздеріойланып емес, сірә, эмоция жетелеуімен үмтылған белгілібір білімдерді меңгеруге оздерінің жеткіліксіз даярлығы туралыөкініп қалмағанын тілейміз.123