полнотекстовый ресурс

тапқы мағынасын жоғалтқан сайын, біртіндеп одфн бетсрсыртқы бола түскен формализмнен өзге бірдеңеіс ң амаңқалуы екіталай сді; осылайша, дін өзінің терең машнасыңжоғалта отырып, боле-жара қоғамдық іс болмай ката алмаған еді. Бүл неліктен озінің мекен-түрағын ауыстырі-ан адамісонымен бірге дінін де ауыстыруға тиісті болғаніін жоне|оның мүны еш қобалжусыз істей алатын болганы ^ түсіндіреді;ол озі араларына қоныстанбақ жоне алдағы k ақытгазандарына адал болмақ адамдардьщ одет-ғүрпын қарылдайдыдеп күтілген жэне сол жерде орнаған дін бүл зандардыңмемлекетгік, сот, әскери және басқа да институттар сияқты,ажырамас болігін қүраған. “Қоғамдық байланыс” ретіндепсол діннен басқа әлгі қала түрғындары арасында басқажергілікті ғибадат түрлерінен қандай да бір түргыда жоғарытүфатьш, сондықтан да, барлық Эллада халықтары үшін ортақолардың арасындағы бірден-бір, шын-ақ тиімді жоне ^здіксізбайланысты қамтамасыз ететін дін болатын; мүндан дін әліде, кейінгі заманаларда пайдаланылатын мағынада, ‘ мемлекеттікдін” бола қоймаған еді, бірақ, өйткенмен, онід ендігіжерде осы неғүрлым кейінгі идеяның пайда болу д жәнебіржола қалыптасуының коптеген алғышарттарыщщретінде қарастыруға болады.біріРимде біз Грекиядағыдай жағдайларды кездестіреміз, бірайырмасы, римдіктер этрустар мен басқа халықтардыңдәстүрлерінен алған символдық формалардың түсініксіздігібүнда ақыл-ой патшалығына киіп-жара енген әлдебр эстетикалыктенденцияньщ нотижесі болмаған, қайта, сірэ, олардын,кез келген интеллектуалды рет-жосықты нор; елердіүгынуга толық қабілетсіздігінің салдары болган. Бол :-жарапрактикалық заттарга багьпталган Рим менталділігіі ің осыбір туабітті кемшілігі, осы жерде бүл туралы коп штыпжататындай емес, тым айқын жоне, тіпті, даусыз; грек ердін,кейінірек көрінген, ықпалы бүл кемістікті тек оте болымсыздәрежеде түзете алар еді. Қалай болганда да, Рцмде де“қала қүдайлары” жүртшылық алдында мінөжат етуде!, теренмаңызы осы уақытқа қарай саналы үгынылудан қалган әлдеқашанбар рулық гибадаттарга үстеме таңылган гибіщаттабасты түгырды иеленді; жоне осы “қала қүдайлары” өздгрінінаумақтық ыкпалын кеңейту нөтижесінде, ақыр соңында,“империя күдайлары” болып алады. Аныгы сол, мУндай,мысалы, императорларға табынушылық сияқты тгбыну140