полнотекстовый ресурс

теологиялық түйсіну мен санадан тыс жөне инстинктілітүйсінудің арасына көпір болып түрғандай болуға тиіс.Кейбіреулер діни бейнелеу өнері қажет болған дәуір аяқталыпкеле жатыр, сондықтан, христиандық ортағасырлықөнерді “қайтадан туғызу” мүмкін емес деген пікір айтыпжүр; біздің күндеріміздегі христиан діні, дейді олар, коптегенхалықтардың бейнелеулік емес немесе архаикалықөнерлерімен түйісіп отыр, сондықтан ол егер антропоморфизмненазат, абстрактілі пішіндер болмаған жағдайда ешуақыттаіштей көру қасиетін қайтадан иелене алмас еді. Бүладамдарга былай жауап беруге болады: дөстүрде жоқ “дөуірдің”бүл мэселеге мүлде қатысы жоқ; христиан өнерініңантропоморфизмі, бәрінен бүрын, христиан рухани байлығыныңажырамас болшегі болып табылады, ойткені ол дәстүрліхристологиядан басталады, оның үстіне, әрбір христианинсырттан әкелінген жаңа “циклдің” —антихрист цикліненозге түк еместігін білуге тиіс.Христиан живописі, негізінен, бейне салушы сипатта,және бүл тегін емес. Бүл оның бетімен. кетушіліктен сақтайтынкепіліндей дәстүрлі бейнелерсіз омір сүре алмайтындығыныңбелгісі. Бүл прототиитер қашан да шығармашылықдарынды корсету үшін кең мүмкіндіктер туғызады,уақьгг пен орын қажетін де отейді, сондықтан, жақын уақьггтардазандастырыла алады. Соңгы ой “біздің дөуірімізге”шексіз қүқықтар беріліп отырган қазіргі кезде оте маңыздынэрсе. Орта гасырларда ешкім “заманауи” болам деп бүлінгенжоқ, осы үгымның озі де жоқ еді. Уақыт, былайша айтқанда,өлі де кеңістік болып түр еді. “Кошірмешіл” болып корінуденқорқу, сондай-ақ, бірегейлік іздеп бүліну —осы замангыең жалган сенімдер. Бүкіл Орта гасырлар бойы, тіпті,белгілі молшерде ренессанс пен барокко кезеңдерінде де,ежелгі шыгармалар op дәуірде ең кемел деп танылып, кошірмелеріжасалып отырылды жэне осы елікгеуде назар ерекшеайқын және негізгі деп есептелген үлгілерге аударылды;әдетге, онерді қолдап келе жатқан амаддар осындай. Әсіресе,орта гасырларда әрбір суретші немесе мүсінші, ең алдымен,киелі үлгілерді көшіретін шебер болды; бүл дәл солай, ойткеніол озін осы үлгіге шендестіреді, оньщ шендесуі үлгілердіңнөтіне қатысты болгандықтан, оз онері де “тірі” болды.Кошірменің механикалық болмаганы анық; ол ақыл-ессүзгісінен откізіліп, материалдық жагдайларга ыңгайласты-322