полнотекстовый ресурс

сы бар. Кемел кайырымдылықсыз Қүдайға багыныштылықтыңболмайтыны сияқты, ең асқақ дэрежеде өзін өзіүмытусыз оған қызмет етудің түрақтылығы да болмайды.Егер Пайгамбар, өзіміз көріп отырғандай, күллітүтастық пенәдепкі бастаудың корінісі болса, күллі Ислам, өзінің тереңсенімдеріне сэйкес, “барлык жерде болатынның” жөне “әрқашанболып келгеннің” өзі.жолБіз бүл жерде суфизмді жіктеп-жіліктеп һәм түгел қарастырғалы отырган жоқпыз — бүл мақсатты бізге дейін өркімәлі жеткенінше орындап тастаган — біз, бар болганы, “жолдың”(шарика) жалпы аспектілері мен оның гарыштық нәтінегана тоқталамыз жэне тек қана бір Исламга тән тілмен үнемішектеле бермейміз. Осы жалпы көзқарас түргысынан караганда“жол” бәрінен бүрын “доктрина” мен “төсілге” карсынэрсе немесе түйсінушілік ой тереңіне бату комегімен ныгайтылганметафизикалык ақиқат сияқты корінеді; жалпы,мүны екіге бөліп қарастыруга болады: ақылмен үйгару менназарынды жинақтау немесе ажырату мен бірігу. Салыстырмалылықпатшалыгында отырган біздер үшін, біз тіршілікжасайтын жэне ойлайтын болган себепті, метафизикалыкақиқат бәрінен бүрын шынайы (реалды) мен ирреалды арасынажырата білу сиякты көрінеді; ал назар-ойынды жинақтауганемесе әсерлі рухани актіге (ең кең магынада гибадатету) келетін болсақ, ол біздің озімізге үсынылып отырганақиқатқа беретін жауабымызга үқсайды; бүл — біздің санамызгаенген жэне белгілі бір дэрежеде өз нәтіміз игеріпүлгерген Аян.Аян — Ақыл-естің объекгивтендірілуі; оның біздің түнектеқалган, бірақ күнэнің эсерімен қүрып кете қоймаган ақылымыздыда объекгивтендіре алатыны содан; мүидай күңгірттенукездейсоқ болуы мүмкін, ондай жагдайда ақыл оныгнозиске шақыруга қүқылы. Қарапайым сенім саналы жәнеайкын түрде толык акиқатқа жетуге қабілетті емес, өйткеніол да ақылды оз ыңгайына қарай шектейді, дегенмен, бірқызыгы, кейде элдебір рационализммен одақтаса да алады— бүл вишнуизмге де, Батысқа да тэн нэрсе — біраксенім элі де берік болгандықтан, оган сіңіп жогала қоймай-382