полнотекстовый ресурс

рынан негізгі тақырып аясынан ауыткып кете беретінегіністердің болуы да занды, алайда, біздің ойымызша, бұлі қорыту үшін кажетті нөрсе: ақиқат пішін мен сөз сапуғатәуелді емес, керісінше, соларды оның өзі анықтапіады. Ол жалғыз ғана жөне шексіз — оның өзін танытуғаіжет қүралдары мен жолдарының танданарлык деңгейдегіртүтас көпбейнелілігі де соның көрінісі.Өзінің тілі мен диалектикасына орай кітап ең алдыменітыс оқырмандарьша арнальш отыр. Алавда, еуропаша біліміып, сондықтан да мүмкін, Қүдайға сенудің негіздеріненірылып қалған және дәстүрмен ат қүйрығын кесіскен(ығыс оқырмандары да бүдан әлдебір пайда табарына, тіпті,эім болмағанда, дәстүрдің ақымақтау және эбден ескіргенифология емес, тірі және ғаламат шынайы ілім екенінеөз жеткізерін күмәніміз жоқ.* * *Пайғамбар айтыпты: “Қүдай ақыл-естен артық дегдарштеме жараткан жоқ, оның қаһары да соны қадірлемеген-,ерге түседі”. Тағы да айткан: “Қүдай сүлу жөне сүлулықысүйеді”. Осы екі ғакдия да Исламға мейлінше тән: әлеміл үшін біздің үғынуымызды талап ететін айшықтар (симюл)мен белгілерге (айат), яғни сүлулық коріністеріне толыілып кітап сияқты. Әлем түнып, қатып қалған аспани)уендердің ырғақтарына үқсас пішіндерден түрады, танымлен киелілік сол мүзға айналып кеткен сынықтарды жібітіп,шардың ішінде түнып калған ішкі әуенді азат етеді1. Бүлкерде “бүлақтар атқып шығатын жартастар” және “жартасганқатты жүректер” туралы айтылатын Қүран аяттарын;ске алған жон; бүлар Інжілде баяндалатын, киелі жүрекгерденбастау алатын “тірі су тасқыны” мен Христтің жанцысу немесе “тірі суы” шендес бейнелер.Осы “бүлақтар”, осы “тірі су тасқындары” кристалданудыңпішін түзуші және болшектеуші күштерінің ырқынабағынбайды. Олар “жалпы жолдың” (шариат), яғни негізгізаңның бір тармағы “жол” (тарика) алып баратын “нәттікақиқат” (хакика) аймағында шымырлай ағып жатады; бүлдеңгейде ақиқаттың озі үғымдар жиынтығы болудан қалып,суға немесе отқа үқсас “стихияға” айналады. Мүның бәрібізді мынадай ой ағынына әкеп тірейді: әрқайсысы оз тілінде325