полнотекстовый ресурс

дык та 'Лрвуф Үндістаннан алып пайдаланылған дейтін, теорияпаі.щ;і ;а болды; берілген теория тек әдістердің кейбір үйлестігінеHi фгізделген, оларды қолдайтын шығыстанушылар бүләдістер сырттай үқсас әрекеті олардьщ табиғатына орайакайы)р кашылықты екенін, бүл мөселеге алдын ала жаңсақпікірсіз селсе, түсіну оншалық қиын болмасын ойға да алмазан қоса, берілген, зертгеулерде қалайша ақиқат, ара-ған. Бларынд озара орекеттестік атаулы, демек, бір-бірінен альшпайдалэ гушылық та мүлде болмайтын алуан дөстүрлік формаларлдбарабар не, берісі, салгастырмалы түсініктемеге иебола ал, ат: ыны жайлы моселе мүлде талқыланбайды; бүл моселебү н д; ;а туьшдамайды да, өйткені, қарабайыр-зерттеушілерүшін о нц; ;ай мәселе мүлде жоқтың қасы.Бүл ескерту әбден оділ, ойтсе де, осы зерттеушілердің,“шеттсг алу” теориясынан ерекшеленсе де, сипаты бойыншасон unалық қарабайыр болып қалатын, басқа сүйікті теориясы/ралы еске салмай, жеткіліксіз болып табылады. Соз“адам ^ ыл-ойының бірлігі” теориясы жайында болып отыр,онда б бірлік боле-жара психологиялык мағынада түсінді-к'Л: з:ірілген өне, демек, іс жүзінде бүндай бірлік жок психикалықсал аға жатқызылған. Қазіргі заманғы адамдар бүл алдамшыбірлікжөнінде алуантүрлі нөрселерді, оның ішінде,мысалы , бір ғана символдар бір ғана мезгілде ор түрлі достүрлікформаларда кездесетіндігі жайты сияқты, тіршіліктің“психол огиялық” деңгейіне мүлде жатпайтын норселердітүсіндіру үшін өте жиі еске алады; әйткенмен, берілген теорияжақ' ,таушылары кез келген доктрина, озге ештеңе емес,“адам р; ш>іның” туындысы болып табылады дегенге табандап; түры: п алады. Өз заманында Дж. Локк та баягыда рим-Діктер іен гректердің не ойлагандыгын білу үшін біздіңкезімізді); француздар мен агылшьшдар не ойлайгьшын андасаболғань , себебі, “адам кашан да жэне қай жерде де бірдей”Деп мол імдеуді қиеынды санады; осы пікірден жаңсақ ештеқежо алайда, бүл ретте жалпы адамга қатысты дейтін-Дерінің ^арлыгы шындаганда тек қазіргі замангы еуропальщтарғага га тон болса да, осы пікірге психологгар жиі табан-Дап түрі п алады. Бү'л “адам ақыл-ойының бірлігі” туралыгипотеза бүгінде, Локк заманындагыдан горі, қателігі аздауболып табылатынын, ойтсе де, мойындау қажет, ойткені,адамдар арасындагы озгешелік, шынында да, кеміп келеді;- 14-11 153