полнотекстовый ресурс

доктринаның атынан толық негізде сөйлей алатын жан не“қарабайырлармен” пікірталастарға, не әр қилы жарыссөздергемүқтаж емес. Бүндай адамдар бар болғаны доктрина-'ны оны түсінуге әлі де қабілеттілерге сол күйінше таратыпберсе және, бір мезгілде, сәйкес түстарына шынайы білімсөулесін түсіре, қателік пен адасушылықты әшкерлесе ж ө н і І ІОлардың функциясы түрлі қарабайыр дау-тартыстарға тартуарқьілы докгринаны беделсіздендіруде емес, қайта, бүлжымаспринциптерді шын үғынып, дәл солардан шабыт алатындықтарынанда, өздері айтуға толық қақысы бар ой-'толғамдарын айтуда жатыр. Жарыссөз өрісі - бүл әрекетөрісі, яғни, индивидуалды жөне уақытша сала. “Қозғалмайтынқозғаушы” өрекетті тудырады және бағыттайды, өзіалайда, оған тартылмайды. Білім әрекетгі, оның қажетті шығындарынаортақтаспай, дәріптейді. Руханият уақьптықты,онымен араласпай-ақ, басқарады. Осылайша, бәрі озініңорнында, омбебап иерархия аясындағы озінің деңгейіндеқалады. Бірак, қазіргі заманғы дүниеде біз бүгін иерархияидеясын қайдан кездестіре алмақпыз? Ешкім және ешнэрсебүгінде озінің тиісті орнында емес. Адамдар ендігі рухани;деңгейдің озіндегі ешқандай шынайы рухани беделді жөнеуақыттық жөне “зайырлы” деңгейдегі ешқандай зандыбилікті мойындамайды. Қарабайыр озін сакральдіні бағалауғақақылы деп есептейтіні сонша, әуелі, оның сапасынадау айтуға не, тіпті, оны мүлде терістеуге шейін жетеді.Томенгі жоғарғы туралы сын айтады, надандық даналықтыбағалайды, адасушылық ақиқаттан үстемдік етеді, адами|қүдайыны ысырады, жер озін коктен биік қояды, индивидуалдызаттардың шамасын белгілейді және Ғаламға оның —jтүтастай әрі толығымен қатыстық және отпелі акыл-пайымнаншығарылған —зандарын белгілеуге дәмеленеді. “Сорларыңқайнайды, соқыр жетекшілер!” дейді Ізгі Хабар. ;Шынында да, бүгінде біз жер-жерде тек қана оз соңдары- !нан соқыр топты ерткен соқыр жетекшілерді кореміз. Және !|егер бүл шеру дер кезі тоқтатылмайтын болса, бүлардынбіріншілері де, екіншілері де еш шарасыз шыңырауға қүлап,сонда бері бірге біржола опат болатыны әбден айқын.80