полнотекстовый ресурс

бөлек-бөлек бейнеде көрсететін де осы аспектілер мен Функ,циялар 1*.Сол кезден бастап көрінген қүрбандық диюдың жасағанқүрбандыгын қайталайды және белгілі бір дәрежедесоның есесін толтырады; жалпыға бірдей тіршіліктің бірлігісимволдық жэне рухани түрғыдан қүрбандық арқылы қадпынақайтадан келтіріледі. Сопы өзін өзі Ғарыштың бейнесіндейетіп, өз денесіне шақтап істеген альтармен шендестіреді;ол өзін белгілі бір сапаларға ие болып, өзін алмастырғанқүрбандық малына да теңестіреді, ақырында, оныңрухы бастапқы Шектеусіздікке қүрбандықты қайта табыстыратынотпен шендеседі. Адам, алтарь, жагылып жіберілетінқүрбандық жэне от Тәңірлік Болмысты білдіретін Праджапатигеүқсайды.Қүрбандық алтарі мен Ғарыштың үқсастығы алтарьдіжасауға қолданылған кірпіштердің саны мен орналасуы аркылыкөрінеді. Алтарь мен адамның үқсастығы адам денесініңөлшемдері көлемінде ойластырылған алтарьдің пропорцияларыарқылы бейнеленеді. Түғырдың түрқы адамбойымен бірдей, кірпіштер адам табанының үзындығындай,ал алтарьдің ортасы (набхи) —төртбүрышты қуыс. Бүған қоса,“алтын адам” —алтарьға, басын ИІығысқа қаратып қалапжіберетін адамның схемалық сүлбасы — түгел өртелетінқүрбандық үнемі осы қалыпта болады —адам мен қүрбандыққашалынатын малдың үқсастығына мегзейді. Кейінірекбіз осы символдық ерекшеліктер храм қүрылысында даміндетті түрде сақталатынын аңғарамыз.IIАлтарь храмнан бүрын болған. Басқаша айтсақ, алтарьтүрғызу сакральді архитектурадан көнерек және әмбебаптауқүбылыс, себебі, алтарьларды көшпелілер де, отырыкшыхалықтар да пайдаланган, ал храмдар тек отырықшы халыктардагана бар.Бәкене ғана киелі орын —алтарьды қоршап түрған сакральдыкеңістік қана; осы кеңістікті киелеу және шектеуге■* Праджапатиді қүрбандыққа шалу туралы миф сопылык доктринағаүқсас: Қүдай озінің коп есімдерінің көмегімен коптекті Ғарыштыжаратқан делінеді. Осы үксастык “Қүдай дүниеде өзінің есімдері аркЫлыкорініс береді” деген түжырымды еске түсіргенде танданарлык, нэрсеболып шығады.194В