полнотекстовый ресурс

жерге түсуінщ тек соңғы, қорытынды көрінісі (про ;кциясы)ғана болып шығады 1*.Екінші Никея соборы (жиыны) 787 жылы икснаныңСөздің жандануының субстанциясы немесе тірегі жә іе оныбейнелеудің ақиқат себепкері болған Қызға (хазіре' и Марияға—Ауд.) ғибадат етудің ретінде дүрыстығын Ьекітті.“Анықтап-ажыратуға келмейтін (aperigraptos) Әке Сс зі ӨзінСенің тәніңнің кейпіне ену аркылы анықталатын ;тті, о,Қүдай Анасы, және кір шалған (туу күнәсі) бейнені ( С,үдайдың)әдепкі қалпына келтіріп, оны Тәңірлік Сүл)іш ққатолтырды. Бірак қүтқарылуды уағыздай отырып, біз оны ісжәне сөз деп жариялаймыз”.Символизм үстанымын Дионисий” Ареопагит , * корсетіпкеткен болатын:“Сөздерге тэн киелі перделердің жэне адамды сүюді rç киелібастаулардан шыққан әфсаналарының арқасында біз ісыгануйретілгенбіз. Бул ақылдық нәрсені сезгмдік дуниелермеи , асқақтіршілікті бар нэрсемен орап алатын, пішіндерімеи жэнетурлершен пішінсіз бен турі жоқты қамтып алатъиі, гайыптагы,бейнесі жоқ қарапайымды көбейтушінің және '>ейнелеушініңәртурлі жеке символдарымен көрсететін і эрсе ”.Символ екіжүзді, деп түсіндіреді ол, бір жағынін, олөзінің трансцендентті архетипіне қарағанда кемел е» tec, олодан жердегі дүние мен төңір әлемінің арасындагы гүпсізшыңыраумен бөлулі түр, екінші жағынан, ол озініі ; арғыбейнесінің —прообраздың табиғасында да бар, ойтк ні томендегініңбөрі жоғарыдағының тамшысы, барлық гіршіліктегініңмәңгі символдары тек Қүдайдың өзінде ға іа баржәне олардың бәрі Тәңірлік Болмыспен жөне Тә нрлікЖарықпен мәңгі опшестей етілген. “Сонымен, затгық ә. [емніңелеусіз нәрселерінен де аспани болмысқа қарасты бейг елердіалуға болады, өйткені бүл дүние оз болмысын Ақиқи Сүлулықтаналғандыктан, өз бөліктерінің қүрылысьщца, бп іміндесол рухани сүлулықтың іздерін қалдырған, ал ола] біздізаттық емес әдепкі бейнелерге жеткізе алады, әрин