полнотекстовый ресурс

туындататын болатыны өкініш тудырады. Бірақ, кейбір жасырынмүмкіншіліктердің дамуына түрткі-себеп барлықжагдайда жекелей әрқайсысының тікелей жөне өзектіқабілеттеріне сөйкес төсілдермен берілетіндігін мойындағанжөн. Міне, неліктен біз мынандай түжырым айтуға үйғардық:барған сайын үдеп бара жатқан бейберекеттік пен хаосалдында Шығыста да, сондай-ақ, Батыста да сыртқы дүниегеәлі де қандай да болса ықпал етуші барлық рухани күштердіодақтасуға шақырған жон. Ал, Батыс жағдайында бүлтек Католик Шіркеуіне ғана қатысты бола алады. Егер деол осылайша шығыстық дөстүрлер окілдерімен байланысқакіре алған болса, біз бүндай жағдайлар бетбүрысын бүтіндейқолдар едік, себебі, бүл біз жоғарыда айтып кеткен процессүшін серпін болар түғыр қызметін атқарған болар еді. Бірақ,бүл неборі алғашкы қадам болады, ойткені, таза сыртқы,“дипломатиялық” озара түсіністік алдамшы болып, ешқандайоң нәтижелерге алып келмейтін жағдай коп күтгірмейтінішок келтіртпейді. Сойтіп, калыпты жагдайларда неден бастаужон, соған —яки, принциптердің оздеріне қатысты келісімге,Батыс окілдерінің сол принциптерді Шығыс окілдерінеәрқашан тон болып келген шамада жаңаша үғынуықажетгі және жеткілікті шарты болатын келісімге қайта оралуғатура келеді. Шынайы келісім —бүны тағы бір қайталаймыз—тек жоғарыдан және іштен, ягни таза рухани жэнетаза интеллектуалды орісте орнай алмак, бүның екеуі бір-ақнэрсе, ойткені, біз үшін бүл создер оз мәнінде синонимдер.Бүдан кейін, осы нүктеден серпіліп, келісім барша қалғансалаларда да орнайды. Принциптер айқын болғаннан кейін,олардан салдарлар ретінде, “эксплициттеу” ретінде баршақалғандарын да шығарып алу еш киындық тудырмайды.Ал, бүған тосқауыл бір ғана нэрсе бола алады: жай “бағыныштылар”ғана емес, ара-түра тең қүқылы “одақтастар” даболуы керектігін еш мойындай алмай кёле жатқан батыстықпрозелитизм. Ал, бүдан да дәлірек айтсақ, шын мәніндегібогесін белгілі бір нэрселерді түсінушіліктің жетіспеушілігіболып табылады, элгіндей прозелитизмге әкелетін де осы.Бүл кедергі тойтарыла ма? Егер ол тойтарылмайтын кедергіболса, онда қалыптасушы элитаға нақты орта атаулыдан тыс,әлбетте, Шығыстың қолдауымен, жеткілікгі дэрежеде оздігіненинтеллектуалды біліктілердің жеке-дара күш-жігерінесенуге тура келеді. Бүл жағдайда іс едәуір күрделеніп баяу-130