полнотекстовый ресурс

Бул жерден біз “ғарыштың өш алуын” аңғара аламыз,Сөздің адам кейпіне түсуі (воплощение) ең жоғарғы қүрбандықтыталап еткені жэне “Христке еліктеу” аскетизмсізмүмкін еместігі сияқты, Адам-Қүдайдың бейнесі қолданарамалдардан “бағыныштылықты”, олардың тәңіри үлгілерденаулақтығын атап көрсетуді талап етеді. Сонымен, нағызхристиан өнері белгілі бір абстракциясыз (егер осы қосмәндітерминді шын мөнінде “нақты” сипатгағы нәрсені корсетугеқолдануға болатын болса), киелі онердің “рухани реализмінсіз”омір сүре алмайды. Қысқа, нақты айтатын болсақ:егер христиандық онер түгелімен абстракциялы болса, олСоздің Орнағанына (адам кейпіне түскеніне) куә бола алмаседі, ол натуралистік болса, қүдайдың кейіпке ене алатынтабиғасына қарсы болып шығар еді.IIIБогетті бүзып кеткен судай болған Ренессанс шығармашылкүштердің тасқынын тудырады; осы саркыраманыңсатылары — оның психикалык деңгейлері; томейге — ознегізіне қарай ол кеңейеді жөне оз түтастығы мен күшінжоғалта түседі.Осындай босаңсудың болмай қоймайтынын ренессансқадейінгі готикалық онерден коруге болады. Тепе-тендік күйіБатыста роман онері, ал христиандық Шығыста —византиялықонер арқылы корінеді. Готикалық онер, әсіресе озініңертерекгегі деңгейінде, біржақты дамудың, еріктік элементгіңинтеллектуалдық элементтен басым түсуінің, түйсінудіңемес,импульсті күйінің басымдығының корінісі.Әйтсе де,роман онерінен готикалық онерге көшу үзақ және үздіксізжүрді де, готикалық өнердің тәсілдері дәстүрлі күйде —символика мен интуицияға негізделген күйінде қалды, алренессанс түсында бүл толыққа жуық дэрежеде үзілген сыңайлы.Рас, онер салалары параллельді (қатар) түрде дамымайды;мысалы, готикалық архитектура озі жоғалып кеткеншедәстүрлі күйін сақтады, ал беріректегі готикалыкархитектура мен живопись натуралистік ықпалға берілді.Сонымен, ренессанс символ арқьшы жарыққа жетелепәкелетін интуицияны итеріп тастады да, дискурсті ойлаудықалап алды; оның естілігі, шамасы, қүштарлық күйіне кедергібола алмайтын сияқты; керісінше —рационализм мен қүш-312