полнотекстовый ресурс

Негізгі ақиқаттар төмендегілер: тәңірлікжәне “Жалғыз”Нәт СДат, Ахадия, ведалық “екеу еместік” мағынасында)туралы ақиқат; Жаратушы (халик), өз күрамына бөліктеріболмаған күнде62, тым болмаса, аспектілер мен сапаларын(сифат)63 енгізетін “растау” немесе “өзін растау” (Вахидья,“оқшаулану” және “бірігу”) принципімен байланыстырылған“жалғыз” “Үстаным” (Принцип) туралы ақикат. Тәңірсферасынан тыс, бір жағынан — өзінің “періштелік”, “квазитәңірлік” орталығы (Рух) бар макрокосм, ал басқа жагынан,оның ең шалғай шетінде — біз “материя” деп атайтынғарыштық Субстанцияның жиынтығы бар; бүл адамдар үшінәрі ажал шашатын, әрі пайдалы кабық.Непеншіліктің” және “білімнің” немесе озге сөзбен айтсақ,“кедейліктің”, “жомарттықтың” жэне “таза жүректіліктің”кемел пішіндері ретінде көрінеді; белгілі бір мағынадаИсламньің негізін қүрайтын да солар, бүл — иманныңнегізі болатын басты ақиқаттар, ал олардьщ терендеуі ихсанныңнегізі. Ізгіліктер біздің Қүдайға берік сенуімізді үштүрлі сипатта нығайтады: “қазір”, “осы жерде” жөне “бірсенген соң мәңгілік” сену. Софы уақытша “осы шақта” омірсүреді, мүнда өкінішке де, үрейге де орын жоқ; ол озіншексіз “орталыққа” орнықтырады, мүнда іштей жэне сырттайтастүйін болып бірігеді немесе өзінен-өзі басым түседі;софының “күпиясы” — мәңгі кимылшыл субстанцияныңкемел қарапайымдылығында. “Өзімен-озі” болатын ол озіне“бардың бәрін” сіңіріп алады.Егер адам — Ерік болса, Қүдай — Сүйіспеншілік; егерадам —ақыл-ес десек, Қүдай — ақиқат. Егер адам — қауқарсызжәне қүлдыраған ерік болса, Қүдай — қызықтырушымахаббат; егер адам — күңгірттенген және адасқан ақыл-есболса, қүдай — ағартушы жэне қүтқарушы Ақиқат, ойткені,сана табиғасының озі ақыл — ақиқатқа шендес бола отырып,адамды таза және еркін етеді. Тәңір Махаббаты адамдыкүтқарады, “біздің оз кейпімізге еніп”, ол томенге “қайтаданкөтерілу” үшін түседі; Тәңір Ақиқаты ақыл-еске “табиғилықтанжоғары табиғи” объект үсынып, сол арқылыоның эдепкі тазалығьш озіне кайтару арқылы оны күтқарады,яғни, оның есіне тек Абсолют қана “бар екенін”, албарлық салыстырмалылар, не, “бар емес” немесе таза Ақылеснемесе “Сана” түрғысынан қарағанда, “Одан озге ештеңееместігін” салады.394