Download deel 2 - Textualscholarship.nl

1296 tekst AU Omnem terme ambitum ad coeli spatium, puncti constat obtinere
raoem. Boeth. a. de Consol. Phil.
vert. Het staat vast dat de hele omtrek van de aarde, vergeleken bij de ruimte van
de hemel, niet groter is dan een punt.
bron Boëthius, De consolatione philosophiae II, gyp, 10.
noot Tusculum: Omnem [...] spatium, sicuti astrologicis demonstrationibus
accepisti, [`zoals je uit de bewijsvoeringen van de astronomen hebt geleerd']
ad caeli spatium [...]. Zo ook de ed.-Murmellius e.a. 1S70, p. 997.
1306 tekst AU 2. Cor. ra. 2.
vert. [Ik ken een mens in Christus, voor veertien jaren (of het geschied zij in het
lichaam, weet ik niet, of buiten het lichaam, weet ik niet, God weet het), dat
de zodanige opgetrokken is geweest tot in den derden hemel;]
bron 2 Corinthiërs 12:2.
I308-I tekst AU Mundi punctus (neq n. est aliud terra in uniuerso) haec e materia
glories nrx, haec sedes. hic honores gerimus, hic exercemus imperia,
hic opes rapimus, hic tumultuatur humanum genus. Plin.1. II. c. 68.
vert. Deze punt, de wereld (want in het heelal is de aarde niets anders): dat is het
materiaal van onze roem, deze de zetel ervan. Hier bekleden wij hoge posities,
hier oefenen wij macht uit, hier grijpen wij naar schatten, hier gaat het
menselijk geslacht te keer.
bron Plinius Major, Naturalis Historia II, 68 (i74).
noot Gedeelte uit een langere zin, die in de Loeb-editie anders is geconstrueerd.
Huygens volgt wat de constructie en woordkeus betreft (punctus in plaats van
puncto, tumultuatur in plaats van tumultuamur – `gaan wij mensen tekeer')
de editie Froben (1554 p. 2I), behalve met rapimus, waar de oude uitgave
net als Loeb cupimus heeft. Voor de betekenis (`grijpen naar' in plaats van
`begeren') maakt het niet veel uit.
1308-2 tekst AU Hoc est illud punctum, q inter tot genres ferro et igne diuiditur. o q
ridiculi sunt mortalium termini. punctum est illud in quo nauigatis, in
quo bellatis, in quo regna disponitis. Sen. t. nat. qst.
var. AP-KB: [...] diuiditur. quàm ridiculi sunt [...] (zonder `o').
vert. Dat is die stip, die onder zoveel volken te vuur en te zwaard verdeeld wordt
gehouden. [-] Ach, hoe lachwekkend zijn de grenzen die de stervelingen
trekken! Het is een stip waarop gij uw koers uitzet, waarop gij oorlogen voert,
waarop gij heerschappijen verdeelt.
bron Seneca, Quaestiones naturales I, praef, 8-9 en H.
noot Na dividitur is een stuk tekst overgeslagen.
2.84