Download deel 2 - Textualscholarship.nl

3.4.2 Narratio.
27
denkt Huygens dan? In onze letterkunde heeft tot dan alleen Hondius een autobiografisch
buitenplaatsgedicht gepubliceerd. Zoals gezegd (par. 2.2) acht ik het waarschijnlijk
dat Huygens De Moufe-schans gekend heeft, maar dit gedicht kan voor hem
nauwelijks genoeg statuur gehad hebben om als beginpunt van een literaire traditie te
gelden. Waarschijnlijk denkt hij ook aan de Neolatijnse letterkunde van zijn dagen.
Een gedicht dat Huygens zeker gekend zal hebben is de `Laudatio Hortuli Biti in
agro Leydensi extra portcm Rhenoburgicam, intra primum ab urbe lapidem', waarin
Barlaeus zijn Leidse tuin toespreekt (Barlaeus 1631, p. 212-19). Het geleerde gedicht
is heel anders van opbouw en stijl dan Hofwijck, maar hier bezingt wel een bevriend
dichter zijn eigen tuin. Tegen deze achtergrond krijgt Huygens' grafschrift enig reliëf.
De propositio informeert de lezer verder over het onderwerp van het gedicht. Ik
wil, zegt de dichter
singhen wat ick poot, en rijmen wat ick bouw,
Eer dese keel verschorr', eer dese Penn verouw'.
'K will Hofwijck, als het is, 'k will Hofwijck, als `t sal veesen,
Den Vreemdelingh doen Bien, den Hollander doen leren. (r. 23-26)45
Daarna volgt een passage over de eeuwigheidswaarde van de poëzie, een bekende topos
in zijn tijd, gesteld tegenover de vergankelijkheid van al het aardse. Hofwijck, zowel
het huis als de tuin, zullen vergaan, maar zijn papieren Hofwijck zal blijven bloeien.
De Warratio, die het verslag van de wandeling omvat, leidt de dichter in met opmerkingen
over de plaatskeuze, het ontwerp en de eerste tien jaar van het landgoed ( r.33-
I20).
De keuze van de juiste plaats is een punt waaraan de scriptores rei rustirae uitvoerig
aandacht hebben geschonken. 46 Huygens ironiseert deze toop van de buitenlevenliteratuur
door zijn manier van opsommen met veel exclamaties en verkleinwoordjes:
In Holland, wat een land! Noordholland, wat een landje!
In Delfland, wat een' Kleij; in Voorburgh, wat een Sandje!
Aen 't Coets-pad, wat een weghl aen 't water, wat een' Vlied! (r. 33-35)
Hij wil niemand lastig vallen met de kosten en moeiten die de eerste tien jaar kweken
met zich meebrachten. En al formuleert hij het via een ontkenning, dit het onderwerp
`geld' ter sprake komt, typeert de manier waarop Huygens dicht bij de werkelijkheid
blijft. Meestal zwijgt men in dit soort poëzie over dit onderwerp of men zegt alleen dat
45 Zie voor de discussie over deze regels g het commentaar en De Vries r 9 8 3 en de daar genoemde g
literatuur.
46 4 Huygens yg citeert vanaf 16 S8 Cato op p dit Ppunt. Ook Varro en Columella spreken P hierover onder
verwi'zin verwijzingnaar
Cato.