Szymon Rudnicki Działalność polityczna polskich konserwatystów ...

101
działu krakowsko-lwowskiego przez odłączenie się grupy lwowskiej. Ostatecznie
oświadczono się jednom yślnie przeciwko zm ianie nazwy, za popieraniem
Naczelnika Państw a i zajęciem wyczekującego stanow iska w stosunku
do rządu 74. Tylko ostatni punkt był zgodny ze stanow iskiem oddziału
warszawskiego. , .
Ostatecznie spraw a nazw y została rozstrzygnięta n a Radzie Naczelnej,
która obradow ała w W arszawie 21—22 lutego 1920 r. Nowa nazwa: Stronnictwo
Praw icy Narodowej, przyjęta została niem al jednogłośnie. Większość
przedstaw icieli oddziału krakowsko-lwowskiego głosowała za zm ianą.
Przew ażył widocznie argum ent zachow ania jedności i ostrzeżenie Madeyskiego.
Jakby dla przeciw wagi w spraw ozdaniach podkreślano jednomyślność
w spraw ach zasadniczych. Najwięcej czasu poświęciła Rada sprawom
granic w schodnich i propozycjom pokojowym rządu radzieckiego.
Postanow iła zlecić Zarządowi Głównem u szczegółowe sform ułow anie podstaw
program owych. Punktem w yjścia m iała być wierność Kościołowi katolickiem
u połączona z tolerancją wobec innych wyznań, dążenie do parlam
entu dwuiżbowego, silnej w ładzy wykonawczej oraz „do rozum nego postępu,
ładu i porządku” 7S.
W spraw ozdaniach podkreślano „liczny udział członków ze w szystkich
dzielnic” . Sform ułow ania tego użył rów nież „Dziennik Poznański” . Sugerowałoby
ono, że byli obecni rów nież przedstaw iciele W ielkopolski, co nie
znajduje naw et pośredniego potwierdzenia. Jeszcze bardziej nieprawdopodobna
jest wiadomość zamieszczona w kilku warszaw skich dziennikach, że
jeszcze przed Radą Naczelną m iał m iejsce trzydniow y zjazd stronnictw
konserw atyw nych z całej Polski, który rozpatryw ać m iał zarów no spraw y
Polityczne, gospodarcze, jak i personalne 76. Nie zam ieściła o nim wzm ianki
śadna gazeta konserw atyw na, nie m a również żadnego śladu w innych
źródłach.
Rozpoczęta w ojna przytłum iła rozbieżności, ale ich nie zlikwidowała.
spraw cah organizacyjnych zapanow ała stagnacja. Część ludzi znalazła
się w w ojsku lub instytucjach z nim związanych, część w yjechała na wieś,
Pozostali nie przejaw iali żywszej działalności. M. Sobolewski, sekretarz
°ddziału warszawskiego, skarżył się, że naw et zebrania zarządu nie m ożna
^Wołać7 7 .
74 Zaproszenie na posiedzenie Rady Naczelnej, AAN, 91/111, k. 43; Protokół pojedzenia
Wydziału 21 I 1920, ADzT 663.
75 Uchwały Stronnictwa Prawicy Narodowej, „Czas”, 25 II 1920; Rada Naczelna
Stronnictwa Prawicy Narodowej, „Dziennik Powszechny”, 24 II 1920; Obrady Prawicy
Narodowej, tamże, 26 II 1920; Obrady Stronnictwa Pracy Konstytucyjnej, „Kurier
Polski”, 24 II 1920; Prawica Narodowa, „Dziennik Poznański”, 25 II 1920.
76 Pfiffikus, Konserwatyści a stańczycy, „Przegląd Wieczorny”, 20 II 1920.
Co dziwniejsze, następnego dnia powtórzył wiadomość zwykle dobrze poinformowany
•■Kurier Polski”. Z art. Pfiffikusa polemizował „Dziennik Powszechny”, ale nie zdementował
wiadomości o zjeździe. Niesłuszne obawy, „Dziennik Powszechny”, 1 III
J®20. Nie wiadomo, dlaczego odpowiedziano dopiero po 10 dniach.
77 List M. Chylińskiego do Z. Tarnowskiego z 27 VIII 1920, ADzT 676.