czas zniw_1 issuu pelna

– Terebell Sheratan. Wygląda na niezłą francę, ale jeszcze nie
zmieszała mnie z błotem.
– Jasne. – Patrzyłam, jak pali. – Wiesz może, co jest w tych pigułkach,
które nam dają?
Skinęła głową.
– Ta mała biała to typowy środek antykoncepcyjny. Dziwię się,
że nie widziałaś ich wcześniej.
– Środek antykoncepcyjny? Po co?
– Żebyśmy się nie rozmnażali, naturalnie. I krwawili. To znaczy
chyba nie chciałabyś urodzić dzieciaka w tym miejscu?
Miała rację.
– Czerwona?
– Suplement żelaza.
– A ta zielona?
– Co?
– Trzecia pigułka.
– Nie ma trzeciej pigułki.
– W kapsułce – ciągnęłam. – Oliwkowozielona. Gorzka
w smaku.
Tilda potrząsnęła głową.
– Nie mam pojęcia, sorry. Jeśli mi przyniesiesz jedną, mogę na
nią zerknąć.
Poczułam ucisk w żołądku.
– Przyniosę – odpowiedziałam. Już miała zaciągnąć się po raz
kolejny, kiedy jej przerwałam: – Ty poszłaś z Carlem, prawda? Po
przemówieniu.
– Nic mnie nie łączy z tym zdrajcą. – Uniosłam brwi. Tilda wydmuchała
liliowy dym. – Nic nie słyszałaś? Przeszedł na ich stronę.
Złapał papilarniczkę, Ivy, tę z niebieskimi włosami, jak przemycała
jedzenie od zgniłka. Doniósł na nią do jej opiekuna. Gdybyś tylko
widziała, co jej zrobili.
– Mów dalej.
106