czas zniw_1 issuu pelna

19
Kwiat
Rezydencja Suzerena zdawała się o wiele zimniejsza
i ciemniejsza niż podczas przemówienia. Byłam sam
na sam z Suhailem i prawdopodobnie zostanę sam na
sam z Nashirą. Małe skurcze przemknęły mi po nogach.
Suhail nie zabrał mnie do sali, w której odbywało się przemówienie,
ani do kaplicy. Ciągnął mnie korytarzami, po czym
wepchnął do wysokiego pomieszczenia z zaokrąglonymi u góry
oknami. Pokój oświetlał żelazny żyrandol ustrojony świecami oraz
potężny kominek. Jego światło pobłyskiwało na suficie, rzucając
cienie na rzeźbione gipsowe sklepienie.
Na środku znajdował się długi stół. Na jego szczycie na wyściełanym
krześle siedziała Nashira Sargas. Miała na sobie czarną,
posągową suknię z wysokim kołnierzem.
− Dobry wieczór, 40.
Nie odezwałam się. Uniosła rękę.
297