czas zniw_1 issuu pelna

mogę potwierdzić, że pod pańską kuratelą znajduje się Carl Dempsey-Brown
oraz Paige Mahoney?
− Potwierdzam.
− Ich numery identyfikacyjne?
− XX-59 oraz 40.
Strażnik sporządził notatkę. Zastanawiałam się, co spowodowało,
że odwrócił się od swoich. Być może za sprawą jakiegoś
okrutnego mim-lorda.
− Wy dwoje powinniście pamiętać, że jesteście pozbawieni wolności.
Znaleźliście się teraz tutaj, aby pomagać Refaitom. Kiedy
wykonacie zadanie, zostaniecie odesłani z powrotem do Szeolu I.
Jeżeli któreś z was podejmie próbę zdradzenia lokalizacji Szeolu I,
zostaniecie rozstrzelani. Jeżeli któreś z was podejmie próbę nawiązania
kontaktu z osobami postronnymi albo z którymkolwiek
członkiem syndykatu, zostaniecie rozstrzelani. Jeżeli któreś z was
podejmie próbę zranienia waszego opiekuna albo Strażnika, zostaniecie
rozstrzelani. Czy wyraziłem się wystarczająco jasno?
Cóż, dał nam cholernie jasno do zrozumienia, że czegokolwiek
byśmy nie zrobili, zostaniemy rozstrzelani,
− Zrozumieliśmy – powiedziałam.
Ale najwyraźniej procedura jeszcze nie dobiegła końca. Wyjął
zza paska srebrną tubkę i parę lateksowych rękawiczek oraz jakąś
igłę.
− Ty pierwsza. – Złapał mnie za nadgarstek. – Otwieraj gębę.
− Co?
− Otwieraj. Gębę.
Chciałam spojrzeć na Naczelnika, ale sądząc po jego milczeniu,
nie sprzeciwiał się tej procedurze. Zanim zdążyłam wykonać
polecenie, Strażnik siłą otworzył mi usta. Próbowałam go ugryźć.
Przyłożył mi do ust plastikowe ostrze, pokrywając je czymś zimnym
i gorzkim.
− Zamknij.
335