czas zniw_1 issuu pelna

– Jeśli chcesz.
– Dzięki. – Położyła talię pomiędzy nami. – Czy ktoś już ci kiedyś
wróżył? Wróżbita lub augur?
– Nie.
Proponowano mi to wielokrotnie, ale nigdy nie byłam przekonana,
czy zaglądanie w przyszłość to dobry pomysł. Nick czasami
naprowadzał mnie, ale zazwyczaj nie pozwalałam mu wchodzić
w szczegóły.
– Okej. Podaj mi rękę.
Wyciągnęłam prawą dłoń, a Liss ją chwyciła. Zanurzyła palce
w talii, a na jej twarzy pojawiło się intensywne skupienie. Wyjęła
siedem kart i ułożyła je na podłodze koszulkami do góry.
– Używam rozłożenia elipsowatego. Czytam twoją aurę, wybieram
siedem kart i je interpretuję. Nie wszyscy, którzy mają sokoli
wzrok, zinterpretują ci daną kartę jednakowo, więc się nie wkurzaj,
kiedy usłyszysz coś, co ci się nie spodoba. – Puściła moją rękę. –
Pierwsza karta wskaże twoją przeszłość. Zobaczę fragment twoich
wspomnień.
– Ty widzisz wspomnienia?
Uśmiechnęła się niezauważalnie. To było coś, z czego była
dumna.
– Czytający z kart mogą używać przedmiotów, ale nie pasujemy
do żadnej kategorii. Nawet O wartościach to potwierdza. Myślę, że
to dobrze.
Odwróciła pierwszą kartę.
– Pięć kielichów – powiedziała. Zamknęła oczy. – Straciłaś coś,
kiedy byłaś bardzo mała. Mężczyznę z kasztanowymi włosami. To
jego kielichy są przewrócone.
– Mój ojciec – powiedziałam.
– Tak. Stoisz za nim, mówisz do niego. Nie odpowiada. Patrzy
na zdjęcie. – Nie otwierając oczu, podniosła następną kartę,
koszulką do góry. – To teraźniejszość – powiedziała. – Król,
227