czas zniw_1 issuu pelna

− Zobaczysz.
− Niech zgadnę. Zabiłeś wróżbitę, ukradłeś jego moce i teraz
wydaje ci się, że możesz poznać moją przyszłość.
− Nie jestem złodziejem talentów. Ale bardzo dobrze znam
Nashirę, wystarczająco dobrze, żeby przewidzieć jej kolejny ruch.
Wiem, kiedy lubi uderzyć.
Rozległo się uderzenie zegara. Naczelnik zerknął w jego
kierunku.
− A więc minęła godzina – rzekł. – Jesteś wolna. Może powinnaś
odwiedzić swoją przyjaciółkę, tę, co wróży z kart.
− Liss jest w duchowym szoku – powiedziałam.
Spojrzał na mnie do góry.
− Czerwona wrzuciła jej karty do ognia. – Poczułam ucisk
w gardle. – Od tamtej pory jej nie widziałam.
„Poproś go o pomoc – przeszło mi przez myśl. – Zapytaj go,
czy może znaleźć dla niej karty. Zrobi to. Pomógł Michaelowi”.
− Szkoda – powiedział. – Jest utalentowanym cyrkowcem.
− Pomożesz jej? – wydusiłam z siebie.
− Nie mam kart. Musi mieć swoje łącze z zaświatami. – Spojrzał
mi w oczy. – Amarant też będzie niezbędny.
Stałam w miejscu, patrząc, jak sięga po małe pudełko na stoliku.
Wyglądało jak staromodna tabakiera, zrobiona z masy perłowej,
kawałków srebra i złota. Na środku pokrywy znajdował się kwiat
z ośmioma płatkami, taki jak ten na jego opakowaniu z fiolkami.
Otworzył je jednym ruchem i wyciągnął malutki flakonik olejku
zabarwionego na niebiesko.
− To ekstrakt astra – powiedziałam.
− Bardzo dobrze.
− Po co ci to?
− Używam małych dawek gwieździstego kwiatu, aby pomóc Michaelowi.
To pomaga mu odnaleźć senny krajobraz.
− Gwieździstego kwiatu?
288