czas zniw_1 issuu pelna

w ten sposób stał się nieczytelnym. Senny krajobraz zarastał pancerzem
warstwa po warstwie, zapobiegając duchowym atakom.
– Czerwoni wybrali go dwa lata temu. Mieszkał dziko na ulicach
Southwark, nie miał pieniędzy i jedzenia. Umieścili go w Wieży,
podejrzewając o odmienność, ale sprowadziłem go tutaj przedterminowo.
Mimo że jest traktowany tak jak ślepiec, wciąż ma aurę.
Nauczyłem go od nowa mówić. Mam nadzieję, że pewnego dnia
znajdzie zaświaty i że znowu będzie śpiewał tak jak dawniej. Głosami
umarłych.
− Chwila – powiedziałam. – Ty go nauczyłeś?
− Tak.
− Dlaczego?
Cisza wypełniła każdą szczelinę pokoju. Naczelnik sięgnął po
swój kielich.
− Kim ty jesteś? – zapytałam. Zerknął na mnie. – Jesteś małżonkiem
krwi władczyni Sargas. Pociągasz za sznurki rządu od
1859 roku. Popierasz handel jasnowidzami, pozwalasz, aby ten system
się rozwijał. Pomagasz im rozprzestrzeniać kłamstwa, nienawiść
i strach. Dlaczego pomagasz ludziom?
− Tego nie mogę ci powiedzieć. Tak jak ty nie powiesz mi, kim
są twoi przyjaciele, ja nie zdradzę ci swoich ukrytych motywów.
− Powiedziałbyś mi, gdybyś się dowiedział, kim są moi przyjaciele?
− Być może.
− Powiedziałeś Michaelowi?
− Trochę. Michael jest wobec mnie bardzo lojalny, ale nie mogę
ufać mu w pełni, biorąc pod uwagę jego kruchy stan umysłowy.
− O mnie myślisz w taki sam sposób?
− Za mało o tobie wiem, żeby ci zaufać, Paige. Ale to nie oznacza,
że ty nie możesz zyskać mojego zaufania. Szczerze mówiąc –
ponownie usiadł w swoim fotelu – dzisiaj nadarzy się ku temu
okazja.
− Co masz na myśli?
287