czas zniw_1 issuu pelna

Położyłam przed nim pozostałą połówkę pigułki.
– Co to jest?
Przyjrzał się jej. Upuścił swój monokl i grubymi, trzęsącymi się
palcami wziął tabletkę do ręki.
– Za to – powiedział – dam ci wszystko z tego sklepu, co tylko
zechcesz. Za darmo.
Zmarszczyłam brwi.
– Chcesz ją zatrzymać?
– O tak. Jest niezwykle drogocenna. – Położył połówkę pigułki
na wewnętrznej stronie dłoni. – Skąd ją wzięłaś?
– Informacja kosztuje, panie Dostawco.
– Jeżeli przyniesiesz mi ich więcej, nie będę brał od ciebie żadnych
opłat. Bierz, co tylko chcesz. Jedna rzecz za pigułkę.
– Powiedz mi, co to jest, albo nici z umowy.
– Dwie rzeczy.
– Nie.
– Informacja jest niebezpieczna. Nie można ustalić za nią ceny.
– Przybliżył pigułkę do lampy naftowej. – Mogę ci powiedzieć, że
ta kapsułka jest ziołowa i nieszkodliwa. Wystarczy?
Dwie rzeczy w zamian za pigułki. Te przedmioty mogłyby ocalić
niejedno życie w Rookery.
– Trzy – powiedziałam – i umowa stoi.
– Wspaniale. Sprytna z ciebie bizneswoman. – Wyprostował
palce. – Kim jeszcze jesteś?
– Jeżowróżem.
To było moje standardowe kłamstwo, pewnego rodzaju test
umiejętności. Chciałam wiedzieć, czy ludzie mi uwierzą. Dostawca
zachichotał.
– Nie jesteś wróżbitą. Gdybym był widzącym, moim zdaniem
znalazłabyś się po drugiej stronie diagramu. Masz gorącą aurę, niczym
żar. – Zastukał palcami o lustro. – Bardzo możliwe, że tego
roku znów będziemy mieli dobre zbiory.
Zaniepokoiłam się.
142