czas zniw_1 issuu pelna

– To ty jesteś akrobatką – powiedziałam.
– Podobało ci się?
– Bardzo.
– Tak zarabiam tu na życie. Na szczęście szybko to podłapałam,
dawniej chałturzyłam w pobliżu teatrzyków. – Oblizała usta. – Widziałam
cię wczoraj z Pleione. Wszyscy mówili o twojej aurze.
Nie odpowiedziałam. To było niebezpieczne rozmawiać o mojej
aurze, zwłaszcza że dopiero co poznałam tę dziewczynę.
Liss przyglądała mi się badawczo.
– Jesteś widząca?
– Nie. – Prawda.
– Za co cię aresztowali?
– Zabiłam kogoś. Podstrażnika. – Prawda.
– W jaki sposób?
– Nożem – odpowiedziałam. – Pod wpływem emocji. – Fałsz.
Liss długo na mnie patrzyła. Była w pełni widząca, to charakteryzowało
wróżbitów. Mogła widzieć moją czerwoną aurę tak wyraźnie
jak moją twarz. Jeśli byłaby w temacie, wiedziałaby, do jakiej
kategorii należę.
– Chyba coś kręcisz. – Przebierała palcami po podłodze. – Nigdy
nie przelałaś krwi.
Była dobra jak na wróżbitę.
– Nie jesteś wyrocznią – powiedziała bardziej do siebie niż do
mnie. – Widziałam już wyrocznie. Jesteś zbyt spokojna, żeby być
narwańcem i z pewnością nie jesteś medium. Więc musisz być –
w jej oczach pojawiło się olśnienie – śniącym wędrowcem. – Znów
spojrzała na mnie. – Mam rację?
Odwróciłam wzrok. Liss usiadła na stopach.
– No to wszystko jasne.
– Co?
– Dlaczego Arcturus się tobą zainteresował. Nashira jeszcze nigdy
nie znalazła wędrowca, a bardzo tego pragnie. Chce być pewna,
że jesteś chroniona. Nikt cię nie tknie, skoro należysz do niego.
90