czas zniw_1 issuu pelna

dla ochrony ani licytowaniem, w imieniu Jaxa, wściekłej Anne Naylor,
która została zamordowana jeszcze jako młoda dziewczyna.
Ostrzeżenie Liss wytrąciło mnie z równowagi. „W końcu każdy
się poddaje”.
Nie miała racji.
Dom Ślepców znajdował się poza głównym skupiskiem rezydencji.
Aby tam dotrzeć, musiałam przejść kilkoma opuszczonymi
ulicami. Widziałam mapy miasta w starym egzemplarzu „Nagiej
Prawdy” – kolejna pamiątka, którą Jax przemycił od Didiona
Waite’a – orientowałam się więc, gdzie znajduje się większość
znanych miejsc. Kierowałam się na północ, wzdłuż głównej drogi.
Przy budynkach stało na posterunku kilku czerwonych, ale nie
zwrócili na mnie szczególnej uwagi. Musiał istnieć pewien rodzaj
bariery powstrzymującej nas od ucieczki – to coś i miny na Ziemi
Niczyjej. Byłam ciekawa, jak wielu jasnowidzów zginęło, usiłując
przez nie przejść.
Znalazłam właściwy budynek w ciągu kilku minut. Nie wyróżniał
się niczym szczególnym, ale miał surowy wygląd i małą żelazną
lukarnę powyżej bramy. Pod napisem „DOM ŚLEPCÓW”
można było dostrzec, że wcześniej było tam napisane coś innego.
Poniżej znajdowała się łacińska fraza: „DOMUS STULTORUM”.
Nie chciałam wiedzieć, co to oznacza. Zajrzałam przez kraty – mój
wzrok zatrzymał się na spojrzeniu strażnika, Refaity. Miał ciemne,
kręcone włosy sięgające do ramion i nadąsany wyraz twarzy. To
musiał być Graffias.
– Mam nadzieję, że masz konkretne powody, aby przebywać
w pobliżu Domu Ślepców – powiedział głębokim głosem przepełnionym
drwiną.
Wszystkie moje powody nagle mi umknęły. Bliskość tej kreatury
zmroziła mnie do kości.
– Nie – odpowiedziałam – ale mam to.
Wyjęłam noumeny – pierścienie, naparstki i igły. Spojrzenie
Graffiasa było przepełnione taką nienawiścią i obrzydzeniem, że
96