czas zniw_1 issuu pelna

23
Antykwariusz
Nie spałam przez wiele godzin. Słyszałam go przy
biurku, słyszałam, jak coś pisze, odgrodzony ode
mnie tylko zasłonami.
Paliło mnie w oczach i nosie, a moje gardło było zaciśnięte
jak pięść. Po raz pierwszy od wielu lat chciałam, żeby wszystko
zniknęło, żeby wszystko znów było normalne, tak jak wtedy, kiedy
byłam mała, zanim zostałam rozerwana przez zaświaty.
Spojrzałam na baldachim. Bez względu na to, jak bardzo tego
czasami pragnęłam, nic nie mogło być normalne. Nigdy nie
było. „Normalne” i „naturalne” to dwa największe kłamstwa, jakie
kiedykolwiek stworzyliśmy. My, ludzie, z naszymi małymi umysłami.
A może okazałoby się, że normalność po prostu do mnie nie
pasuje?
Dopiero kiedy włączył gramofon, zaczęłam robić się senna.
Nie przebywałam długo w jego sennym krajobrazie, ale zrobiłam
364