czas zniw_1 issuu pelna

senne krajobrazy, kiedy śnią. Ślepcy, analogicznie, śnią bezbarwnie.
Jasnowidze…
– …śnią w kolorze?
– Jasnowidze nie śnią, moja droga, tak jak ślepcy. Ta próżna
przyjemność należy tylko do nich. Ale kolor sennego krajobrazu
jasnowidza błyszczy przez jej lub jego cielesną formę, wytwarzając
aurę. Ludzie będący tym samym rodzajem jasnowidza mają bardzo
podobne aury. Nauczysz się ich kategorii.
– Czy mogę zobaczyć aurę?
Wymienili spojrzenia. Nick wyjął szkła kontaktowe. Dreszcz
przeszedł mnie po plecach.
– Popatrz mi w oczy, Paige.
Nie musiał dwa razy powtarzać. Pamiętałam te oczy tak wyraźnie,
jakby to było wczoraj. Wspaniałe zielono-szare, delikatne linie
promieniujące przez tęczówkę. Nie zauważyłam jednak małego
defektu w kształcie dziurki od klucza w jego prawej źrenicy.
– Niektórzy jasnowidze mają pewien rodzaj trzeciego oka. –
Oparł się o krzesło. – Mogą widzieć aury; mogą także widzieć tułaczy.
Możesz być półwidząca, tak jak ja, tylko z jedną szparą, albo
w pełni widząca, tak jak Jax.
Jaxon szerzej otwarł oczy. Miał taki defekt w obydwu.
– Ja tego nie mam – przyznałam. – A więc jestem jasnowidzem,
ale nie mam trzeciego oka?
– Niewidzenie jest całkiem popularne wśród wyższych kategorii.
Twój dar nie wymaga, żebyś widziała duchy. – Jax spojrzał na
mnie z zadowoleniem. – Możesz wyczuwać aury i tułaczy, ale nie
postrzegasz ich wzrokiem.
– To nie jest wada. – Nick pogłaskał mnie po głowie. – Twój
szósty zmysł będzie lepiej dostrojony bez pomocy wizualnej.
Pomimo tego, że w restauracji było ciepło, zimno przeszyło
całe moje ciało. Spojrzałam pomiędzy nich, pomiędzy ich różne
twarze.
– Jaki rodzajem jasnowidza ja jestem?
217