Alegia klasikoak euskaraz Isopeteko, La Fontaineren eta

Alegia klasikoak euskaraz
ARRESE BEITIA, Felipe (1882). “Su-gizona ta chakurra”, Euskal-Erria, 5. libk., 247-
248. Sam I-9
ARRESE BEITIA, Felipe (1882). “Artista bat eta laurka”, Euskal-Erria, 5. libk., 259.
Sam I-6
ARRESE BEITIA, Felipe (1882). “Fortunea”, Euskal-Erria, 7. libk., 112. Sam I-3
ARRESE BEITIA, Felipe (1882). “Astoa ta charria”, Euskal-Erria, 7. libk., 112. Sam I-1
ARRESE BEITIA, Felipe (1882). “Erbiak eta ugaraxoak”, Euskal-Erria, 7. libk., 128.
Sam IV-13
242
Kritika
Iritzi kritikoari bagagozkio, nabarmendu behar da Arreseren alegiei buruz gutxi
idatzi dela. Iritziak, oro har, obra osoari dagozkio.
Edozein modutan, Arturo Kanpionek honela diosku alegiei buruz (in Arrese
Beitia, 1900: XXVI):
[...] varias de ellas pertenecen al fondo común fabulable, y únicamente interesan por la
destreza y acierto del versificador. Pero la mayoría obedece á cierta intención satírica
social, de mucho sabor euskaro por las descripciones y exhibición de tipos, aunque la
lección moral ó precepto de sabiduría práctica sea de índole general.
Bedita Larrakoetxeak alegiek ematen dituzten ikaskizunei buruz jardun zuen
(1926: 172): “...oleŕkariak irudi egokien bidez ipuin oneitan ikaskizun edeŕak emoten
dauz.”
Mitxelenak, berriz, Arreseren euskara izan zuen hizpide (1957: 118): “Euskera
eder, sendo eta ugarian mintzatzen da beti.”
Eta Xabier Hiriartek, azkenik, garaiko testuinguruan kokatu zuen poeta (in
Arrese Beitia, 2003: 10): “Arrese Beitia ez da bere herrixkan isolaturik ageri den poeta
autista bat; aitzitik bere poemagintzaren iturburua Euskal Herri zabalean eta bere
garaiko kezka ideologikoetan datza.”
Zabalkundea
Sarri argitaratu dira Arreseren alegiak haren olerki-bilduma batzuen barruan.
Esate baterako, 1900. urtean, Felipe Arrese ta Beitiak egiñiko ama euskeriaren
liburu kantaria plazaratu zen Kanpionen hitzaurrearekin. 125 olerki dira guztira, sei