Alegia klasikoak euskaraz Isopeteko, La Fontaineren eta

Alegia klasikoak euskaraz
kulturetan sartzen joan garen neurrian, geurea galdu gabe, jakina, aberastuz joan gara
guk geuk geneukan altxor autoktonoa” (ibidem: 8).
Liburuaren jasotzailea edozein euskaldun da. Hala ere, Etxebarriak dio egokiegokia
dela DBHtik hasi eta Batxilergo zein goragokoentzat “bakoitzak bere adinean
adineango azterketa egin eta behar diren emaitzak lor ditzan” (ib.: 9). Eguneroko
bizitzarekin uztartu nahi du egileak alegien mundua. Izan ere, “hirukoitasun bat” lortu
nahi luke: “ESKOLA-ETXEA-HERRIA”. Irakaslearen bizkar uzten du hori lortzeko
zubi-lana, “eskolan landuak, etxean eta gero herrian ere jarraipena izan dezan” (ib.).
Sarrerari amaiera moraleja batekin ematen dio: “Urak handi itsasoan / zuhaitz
ugari basoan / euskaldun izan, euskaraz bizi / zeure bizitza osoan” (ib.: 10). Euskaraz
bizitzeak du garrantzia Etxebarriarentzat, eta helburu hori du, besteak beste, bere lanak.
Alegiek osatzen dute bigarren atala, 30 guztira. Neurri eta doinu bana, guztiak
diferenteak, egokitu die egileak, pentagrama eta guzti. Arrazoia argitzen du egileak
sarreran: “fabula bakoitza ezagutzeaz gain, Euskal Herriko bertso-mota eta euren
musika-soinu ezberdinak ezagutu eta gozatzeko” (ib.: 9). Bestalde, marrazki bana dute
alegiek, testu bakoitzaren edukia eta mamia azaltzeko.
Hirugarren atalean didaktika-bidea proposatzen du Etxebarriak testua aztertzeko:
irakurtzea eta abestea, arloak identifikatzea, hiztegia lantzea eta iturriak ezagutzea.
Arloak zehazten ditu gero, eta arlo bakoitzean landu beharrekoa: etnografia, linguistika,
literatura, antropologia, soziologia, erlijio eta sineskerak, etika eta ohitura zaharrak (ib.:
139-143).
336
Corpusa eta iturriak
Alegion jatorri bikoitza aipatu zuen Etxebarriak: “Fabula aukeraketa honek
Euskal Herria bera du oinarrietako bat eta bere ondoan, mundu zabala, batez ere mundu
greko-latinoa. Iturriak, idatziak izan dira batez ere, baina ahozkoa ere bai, oraindino
zorionez, gure Euskal Herri zaharrean ahorik aho dabiltzalako belaunaldiz belaunaldi
fabula eta gainetikook” (ib.: 140). “Batzuk Euskal Herrikoak eta beste batzuk Euskal
Herriratuak” (ib.: 141).