Alegia klasikoak euskaraz Isopeteko, La Fontaineren eta

III. Metodologiaren oinarriak
diona ez etortzea bat beste itzultzaile bati iradokitzen dionarekin. Irakurlea eta
itzultzailea ez daudelako inoiz bukatuta edo eginda. Hori horrela, baliokidetzaren nozioa
ere ezeztatu zuen. Itzultzailea, Derridaren ustez, sortzaile da, eta itzulpena, aldaketa
etengabean dagoen obra baten idazketa, berridazketa eta eraldaketa emankorra.
Itzulpena ez da erreprodukzio bat, ezta testu baliokide bat ere.
Itzulpena, Derridaren iritzian, hizkuntza bat beste batean emateko egin den
transformazio arautu bat da, testu bat beste baten ordez emateko eginiko transformazio
arautu bat. Arautzeak kontrol-irizpideren bat edo beste egotea dakar, eta horretarako,
itzultzaileari eskatu zion jatorrizkoa adi eta zuhur irakur zezan. Derridaren ustean,
gauzak komunikatzeko ez ezik, gauzok aurkitzeko eta adierazteko, ospetsu bihurtzeko
edota sortzeko ere balio du itzultzeak. Ildo berean, Derridak dio itzultzeak ez duela
zerikusirik harrerarekin, komunikazioarekin edota informazioarekin, itzulgai den
testuaren irakurketa berri eta sortzaile batekin baizik.
Jatorrizkoa irakurtzeko moduaz eta irakurle motaz gogoeta egin du berrikitan
Umberto Ecok (2006). Hona Ecoren kezka: nola bereizi irakurketa ona eta irakurketa
apetatsua. Ecoren ustean, ez dago irizpide publikorik interpretazioa egiteko.
III.1.3. Itzulpenaren ikuspegi intertestuala
Intertestualitate kontzeptua eta Derridaren dekonstrukzioa urte berean (1967) eta
inguru berean plazaratu ziren, eta elkarri eragin zioten.
Intertestualitate kontzeptuak eragin handia izan du kultura-adierazpide nagusien
kritikan, hala nola, literatura, zinema, filosofia eta abarretan. Oinarrizko kontzeptua da
literatura eta literatura-testuen bilakaera diakronikoa, oro har, ulertzeko eta, beraz,
funtsezkoa da itzulitako literatura ikertzeko.
Intertestualitatearen oinarria, baina, Bakhtinek eman zuen XX. mendeko
hirugarren hamarraldian. Bakhtinek nabarmendu zuen kontzientzia, berez, dialogikoa
dela –elkarrizketa bidezkoa– eta, ondorioz, ideiak beste ideia batzuekin erlazio
dialogikoak ezartzen direnean hasten direla bizitzen. Hortaz, Bakhtinek diskurtsoari ere
egotzi zion izaera dialogikoa.
55