Alegia klasikoak euskaraz Isopeteko, La Fontaineren eta

Alegia klasikoak euskaraz
Nada teme perder quien nada tiene. EZ DAUKANAK EZEBEZ,
GALTZEKO BELDURRIK EZ. Eg 37
No tiene juicio
BERTZEN BEARGINTZA ARTZEA
Quien deja el propio por ajeno oficio. Sam 136 TA NORBERARENA UZTEA,
SEN-URRIKO EZAUBIDEA. Eg 109
El que tiene de vidrio su tejado,
BERIÑ-EGATZ EUKITZEN,
Esto logra de bueno
BERTZENA ARRIKATZEN,
Con tirar las pedradas al ajeno. Sam 195
AUXE BETI DA LORTZEN. Eg 173
Edozelan ere, batzuetan –oso gutxitan– euskal paremia baliokide berdin-berdina
eman zuen:
Y que vale por dos el prevenido. Sam 152 GIZON GERTUAK BI BESTE BALIO DU 130 . Eg 129
Quien malas mañas ha… Sam 173 “OITURA GAIZTUA, BELU AZTUA” 131 Eg 151
…el refrán castellano
“OBE DA TXORI BAT ESKUAN
Dice: Más vale pájaro en la mano…? Sam 86 TA EZ BOST EZKURREAN” 132 Eg 49
Eta, bestetan –oso gutxitan–, berdin-berdina ez izan arren, euskal paremia
baliokidea eman zuen:
Al asno muerto la cebada al rabo. Sam 116 ILDA GERO, SALDA BERO. Eg 85
320
Inoiz itzuli gabe utzi zituen:
Están verdes. Sam 68 [Ø] Eg 25
Pero escarmiente ahora en tal cabeza. Sam 70 [Ø] Eg 29
Gato por liebre. Sam 102 [Ø] Eg 69
Beste batzuetan, era librean eman zituen:
Después de tanto ruido, solo viento. Sam 91 ZARATA TA AIZEA, AIEN [arroputzen]
Es ladrar a la luna
El alegar servicios al ingrato. Sam 120
ARNARIAK. Eg 57
BIOTZ ONDO JAIOA, ESKERTSUA. Eg 89
Aldaketa morfosintaktikoak. Sintaxi-aldaketa batzuk jatorrizko sintaxiaren
mimetismoz eta errima egin beharrak eragindakoak dira:
Que es un solemne loco
Todo aquel que creyere
Hallar en la experiencia
Cuanto el hombre nos pinta por deleite. Sam 219
Ulertuko bait zuen
ongi, alango baten,
zoro utsak dirala
siñistuten dutela
aurki dezakegula
guztiz aise, atunez,
poetak, atsegin lez,
esan diguna antzez. Eg 201
Adibide honetan, determinatzailearen erabilera ohikoa bortxatzen da errima
gordetzearren:
130 Gotzon Garaterenean: “Gizon prestu bakarra biren adiña bada”.
131 Gotzon Garate: “Ekandu gextoa belu anztu doa”.
132 Gotzon Garate: “Oba txori bat eskuan ze ez bost ezkurrean”